گاهی سکوت بهتر از فریاد است....

سلام دوستان

خوبید؟نماز و روزه هاتون قبول

چه خبرا؟هوام که یه کمی خنک تر شده خداروشکر.کاش میشد هوای تابستونم گرماش همینقدر بود!کاشکی رو کاشتن هیچی ازش درنیومد!!!پس بریم سراغ گفتنیها .....

جمعه شب براتون پست گذاشته بودم.شنبه صبح ساعت هشت بیدار شدم و همه اتاقها به هم ریخته بود ولی حال مرتب کردنشو نداشتم.گردن و کمرمم درد میکرد.رفتم یه دوش آب گرم گرفتم و موهامو خشک کردم.ساشا بیدار شد،صبحونه اش رو دادم و رفتم باشگاه.مربیم ازم راضیه و میگه خیلی خوب داری پیش میری،من ولی خودم نمیدونم اصلا تغییری کردم یا نه!خلاصه تمریناتو انجام دادیم و اومدم خونه.

گفتم قبل از اینکه برم حموم بذار خونه رو مرتب کنم.دیگه شروع کردم از نشیمن و بعد اتاق خواب خودمون و بعدم اتاق ساشا رو مرتب کردم بعدم لباسها و کیفها و کفشهام رو منتقل کردم به کمد جدید  و جا باز شد واسه لباسای شوهری و ساشا.اونا رو هم مرتب چیدم!دیگه واقعا از خستگی رو پا بند نبودم.اینم یکی دیگه از اخلاقای مزخرف منه که وقتی یه کاری رو شروع میکنم تا همممممممه رو انجام ندم ول نمیکنم!خودمو آخرش نابود میکنم با این کارا!خلاصه بعدش رفتم تو حموم.دلم میخواست حموممون بزرگ بود و یه وان گنده میذاشتیم و اینجور موقعها میرفتم توش دراز میکشیدم و یک ساعت تو همون حالت میموندم!حتی فکرشم برام آرام بخشه!ولی واقعیت اینه که تو حموممون اگه همچین وان بزرگی بذاریم،باید یه پل روگذرم روش احداث کنیم تا بتونیم رفت و آمد کنیم!!!!

پس از خواب و خیال دراومدم و رفتم حموم و یه کم نشستم و دوشم باز کردم روم تا آب بریزه روم و آرومم کنه.بعدش اومدم بیرون و ناهار خوردیم و ساشا خوابید.منم موهامو خشک کردم و یه کم استراحت کردم تا سه و نیم.بعدش رفتم رو تخت ساشا پیشش دراز کشیدم و بوسش کردم و یه کم قربون صدقه اش رفتم تا بیدار شد.آماده شدیم رفتیم آموزشگاه.اولین جلسه زبانشون تو ترم جدید بود.چون تعیین سطح داده بود بعداز ترم قبلش و مدیرشون تشخیص داد میتونه دوتا لول(شد مثل لوله!!!)منظورم همون مرحله است!میگفتم،چون تشخیص داد میتونه دوتا مرحله بالاتر بره،واسه همین دو سه ماه صبر کردیم تا ثبت نامهای جدید انجام بشه و این دوره تشکیل بشه.اون روز که رفتیم دیدم بچه های کلاسشون کوچکترینش هشت سالشه و بقیه نه و ده ساله هستن!حتی بزرگترم دارن.اونوقت ساشا هنوز شش سالشم نشده!راستش ترسیدم نتونه.واسه همین با استادشون که یه خانم خیلی خوشگل و خوش برخورد بود صحبت کردم و گفتم اگه امکان داره امروز بیشتر محکش بزنید و اگه دیدید سخته براش،بره همون طبق روال از مرحله قبل شروع کنه.اونم گفت باشه حتما!

بعدش اومدم خونه.چون فردا صبح قرار شد نصاب بیاریم واسه پرده و میخواستیم نشیمن رو هم یه تغییر دکوراسیون اساسی بدیم گفتم پس الان این کارو بکنم.چون صبح باشگاه هستم و شوهری هم که با یه دستش نمیتونه مبلها و کاناپه ها رو جا به جا کنه!ولی من با این کمر و گردن میتونم!!!

شروع کردم و با هر سختی بود انجامش دادم.البته مبلها و بوفه رو از رو سرامیک میکشیدم و سخت نبود،فقط یکی از کاناپه های سه نفره پدرمو درآورد.ولی بالاخره انجام شد.جای تی وی رو فقط عوض نکردم.چون هم فیش آنتنش هم فیش ماهواره اش کوتاهه و اگه جابه جا میکردم شب تی وی نداشتیم ببینی.جای جدیدشو خالی گذاشتم که فردا شوهری خودش جا به جاش کنه.بعدش دیگه وقت استراحت نبود چون ساعت پنج و بیست دقیقه شده بود و باید میرفتم دنبال ساشا.رفتم و با استادشون صحبت کردم و گفتش ماشالله خیلی باهوشه و کاملا همراه بچه های سن بالا مطالبو میگیره و حتی زودتر از اونا پیش میره!کلی هم ازم تشکر کرد بابت اینکه اینقدر خوب باهاش کار کردم و آماده اش کردم!چه حالی میده که آدم بچه اش موفق باشه.واقعا تازه الان میفهمم که اون موقع مامان و بابامون میگفتن بالاترین خوشحالی برای ما موفقیت و پیشرفت شماست،یعنی چی!سربلندی پدر و مادرا خیلی زیاد به موفقیت بچه هاشون وابسته است.

بعدش اومدیم خونه و دیگه دست به هیچی نزدم!فقط دراز کشیدم.البته فقط درازم نکشیدم و شامم درس کردم.شوهری اومد و باهاش سرسنگین بودم.یه کم شوخی کرد ولی به روم نیاوردم.گفتش چرا باز تنهایی اینا رو جابه جا کردی؟خب من لااقل میتونستم کمکت کنم.گفتم نمیخواد،فقط فردا قبل از اینکه نصاب بیاد برو فیش بگیر و تی وی رو جابه جا کن.گفتش با نصاب صحبت کردم و ساعت ده اینا میاد.گفتم واسه دکترتم زنگ زدم و فردا ساعت چهار باید مطبش باشی.بعدم شامو آوردم و خوردیم و جمع کردم و زیاد ننشستم و خیلی خسته بودم زود خوابیدم.

یکشنبه ساعت هشت بیدار شدم و صبحونه رو حاضر کردم و خودمم اومدم قهوه درس کنم واسه خودم که دیدم تموم شده!چایی رو دم کردم و ساعت نه رفتم باشگاه.تا برسم شد نه و ربع.به مربیم گفتم امروز نمیتونم دو ساعت بمونم باید زودتر برم.گفتش پس فشرده کار میکنیم تا یک ساعت و نیم تموم بشه.کار کردیم تا یه ربع به یازده.بعدش دیگه لباس پوشیدم و اومدم خونه.نصاب تازه اومده بود و داشت کارشو شروع میکرد.پرده ها رو نصب کرد و ساعت یک و نیم کارش تموم شد و رفت.زود اتاقها رو جاروبرقی کشیدیم و مرتب کردیم.شوهری هم رفت پشت بوم و فیشها رو عوض کرد و تی وی رو راه انداخت.منم این وسطا ناهارو درس کردم.ناهار خوردیم و شوهری رفت دکتر.منم دراز کشیدم.غروب به ساشا گفتم بیا بریم بیرون قدم بزنیم.گفتش نه توپ ببریم بازی کنیم.رفتیم تو کوچه و دیدیم دوتا دیگه از بچه های همسایه هام هستن و ساشا کلی باهاشون بازی کرد.منم دیدم داداش کوچیکه آنلاینه و تو واتس اپ باهاش تماس گرفتم و یک ساعت و نیم حرف زدیم!!!!ماشالله به این چونه!الکی نمیگن خانمها پر حرفنا!خخخخ آخه دو سه هفته درمیون باهم حرف میزنیم و کلی حرف واسه گفتن داریم!

دیگه بعدش زنگ زدم به شوهری که گفتش نزدیکم گفتم پس نونم بگیر لطفا.اومدیم بالا واسه شام کباب تابه ای درس کردم.شوهری اومد و نونم نگرفته بود!گفت اینقدر نونواییا شلوغ بود که نگو.گفتم خب دم افطاره دیگه!دکترم دستشو ویزیت کرد و عکس گرفت و دیدش و بخیه هاشو کشید و دستشو گچ گرفت.گفتش یه هفته بعداز ماه رمضون بیا باز عکس بگیریم و ببینیم اگه جوش خورده گچش رو باز کنم.سال بعدم باید عمل کنه و پلاتینو دربیاره!ایشالله که زودتر خوب بشه...

پول ویزیتشو بخیه و گچ گرفتنشم شد پونصد تومن ناقابل!فدای سرش!

آب طالبی گرفتم و خوردیم و نیم ساعت بعد شوهری و ساشا رفتن بیرون نون خریدن و اومدن.گفته بودم برام پودر قهوه هم بخره که یادش رفت.شام خوردیم.به شوهری گفتم فردا میری سرکار؟گفت چطور؟گفتم فردا باید ساشا رو ثبت نام کنیم.اگه تو باشی و ببریش بهتره.ولی اگه میخوای بری سرکار ماشینو نبر تا خودم ببرمش و بعدم به باشگاهم برسم.گفتش باشه خودم میبرمش.

دوشنبه صبح پاشدم و صبحونه رو حاضر کردم و به شوهری گفتم من میرم باشگاه.یادت نره که ساعت یازده مدرسه باشی.مدارکی که باید میبردم مرتب کردم و گذاشتم لای پوشه که ببره.

رفتم باشگاه و بعده تمرینم اومدم خونه.شوهری و ساشا نبودن.واسه ناهار خورشت بادمجون گذاشتم و ساعت یک شوهری و ساشا اومدن.خداروشکر ثبت نامش انجام شد.همون مدرسه ای که میخواستمم شد.خداروشکر...

حالا گفتن که تماس میگیرن که واسه فرم سنجش بریم.ناهار خوردیم و شوهری خوابید.منم دراز کشیدم و خیلی خوابم میومد ولی چون باید ساشا رو میبردم کلاس زبان قیدشو زدم.ساشا هم که از ساعت دو و نیم هی میگفت بریم دیگه الان کلاسم تعطیل میشه!!دیگه سه و نیم حاضر شدیم و چون حال نداشتم،با ماشین بردمش.دیدم در آموزشگاه بسته است و دوتا از بچه هام بیرون نشستن!!دیگه تو ماشین منتظر موندیم تا ساعت چهار که منشی آموزشگاه بدو بدو اومد و درو باز کرد.ساشا رو گذاشتم و اومدم خونه.دراز کشیدم و یه نیم ساعتی هم چرت زدم و ساعت پنج و نیم رفتم دنبال ساشا و آوردمش.تو راه شیرینی هم خریدم و اومدیم خونه و شوهری همچنان خواب بود!!بیدارش کردم و چایی گذاشتم با شیرینی خوردیم.بعدش سر موضوع مسخره ای از دست ساشا عصبانی شدم و سرش داد زدم!شوهری هم باهام دعوا کرد!!ساشا رفت تو اتاقش و شوهری هم رفت پریز اتاقشو که خراب بود رو درست کنه.نمیدونم چرا اینقدر عصبی شدم!تا حالم خوبه،خوبم.ولی اگه عصبانی بشم زود داد میزنم!!!البته میدونم که حساسیتم هم به خاطر مشکلات و مریضی شوهری و خستگی این یکی دو هفته است،هم واسه اینکه نزدیک پریودیمه!ولی غیر از این چیزا کلا حس میکنم که زودرنج تر و عصبانی تر شدم و زیاد داد میزنم که خیلی خیلی اشتباس...

رفتم تو آشپزخونه و واسه شام سالاد ماکارونی درس کردم.ولی چون از بعدازعید مصرف سوسیس و کالباس رو تو خونمون تقریبا به صفر رسوندیم،اینه که توش فقط ماکارونی و نخود فرنگی،سیب زمینی،ذرت،خیار شور و سس مایونز ریختم.میخواستم مرغ بریزم که به خاطر ساشا نریختم.بعدش یادم افتاد که شوهری و ساشا زیاد سالاد ماکارونی دوس ندارن!واسه همین کنارش کوکو سبزی هم درس کردم که شوهری دوست داره.

داشتم غذا درس میکردم که ساشا اومد تو آشپزخونه و بازومو بوس کرد و بدو بدو رفت تو اتاقش!!!حالم بد بود،بدترم شد.ولی انگار زبونم قفل شده بود و هیچی نمیگفتم!حتی واسه بار اول بود که وقتی شوهری به خاطر دعوا با ساشا دعوام کرد،هیچی اصلا نگفتم و نرفتم تو اتاقم!

غذا که حاضر شد رفتم تو اتاق ساشا.رو تختش نشسته بود و داشت سی دی میدید.منو که دید خندید و گفت،دوس داری باهم سی دی ببینیم؟!دنیای پاک و قشنگ بچه ها آدمو به رقت میاره!چقدر قشنگ و پاک و معصومن!چقدر بی کینه و زلالن!با خودم فکر کردم،اگه ماهام وقتی کسی ناحق باهامون دعوا میکنه،با لبخند به استقبالش بریم و خودمون بریم سمتش،چقدر دعواها و بحثها و کینه ها و دشمنیها کم میشه!!!ولی ماها همش دنبال مقصریم!اگه اون دعوا رو شروع کرده پس خودش باید بیاد پیشم!اگه من برم فکر میکنه حق با اونه!!!اگه اون یه چی گفته باید منم جوابشو بدم،وگرنه فکر میکنه کم آوردم و جوابی ندارم!!!تمام بدبختی و مشکلات ما آدمای به اصطلاح بزرگ همین چیزای مسخره و غرورهای بیجاست!در واقع این بچه هان که بزرگن و ماییم که کوچیک و حقیریم!توهین به شما نباشه ها،روی صحبتم با خودمه!

رفتم پیشش نشستم و بغلش کردم و اینقدر بوسش کردم که دیگه صداش دراومد که اینجوری که نمیتونیم کارتونمونو ببینیم!!یه کم باهاش تماشا کردم و بعدش گفتم بیا بریم شام بخوریم.اومدیم و میزو چیدم و شوهری هم اومد و برخلاف نظرم جفتشون فقط سالاد ماکارونی رو خوردن و تازه ساشا آخراش با باباش بحثشم شده بود!!میگفت خب تو که کوکو دوس داری!بسه دیگه غذای خودتو بخور وگرنه چاق میشیا!!هه هه 

بعده شام ساشا خیلی زود خوابید و من و شوهری هم نشستیم به حرف زدن.گفتم خودمم ناراحتم که اینقدر زود عصبانی میشم!گفتم دلم مسافرت میخواد!گفتش آره منم!ولی الان موقعیتش نیست.هوام که گرمه،منم که دستم اینجوریه.بذار ببینیم آخر تابستون یا پاییز بریم.خلاصه خیلی باهم حرف زدیم.هوام که یکی دو روزه خنک شده ،مخصوصا شبا.مام تو خنکی شب خوابیدیم!

امروز باشگاه تعطیله،چون گفتن میخوان دستگاههای جدید بیارن.گفتم حالا که تعطیلم به کارام برسم.صبح که پاشدم دیدم از شماره ناشناسی تماس دارم.دلم صبحونه میخواست.من معمولا صبحونه نمیخورم.ولی امروز با ساشا صبحونه خوردیم و بعدش زنگ زدیم با ساشا با مامانم کلی حرف زدیم و بعدش حاضر شدم و رفتم بانک.دوتا کار بانکی داشتم که انجام دادم و اومدم خونه.

یهو فکر کردم شاید اون تماس از باشگاه بوده باشه!زنگ زدم و دیدم بعله از باشگاه بوده و میخواسته بگه امروز تعطیل نیست و بیام!!!کاش همون صبح زنگ زده بودم بهشون!میتونستم اون موقع هم برم تازه ساعت یازده و نیم بود.ولی راستش دیگه حالشو نداشتم.با ساشا رفتیم حموم و کلی آب بازی کردیم!اومدم بیرون سرحال شده بودم.ناهار درس کردم و خوردیم.

الانم ساشا رفته تو اتاقش بخوابه و منم با چشای خوابالو دارم براتون پست میذارم.

ممنونم از همراهیاتون...

ممنونم از بودنتون...

ممنونم از مهربونیاتون....

اینجا رو دوس دارم.

واقعا مثل خونه خودم توش راحتم.بعضی وقتا بعضی چیزا اذیتم میکنه،ولی درکل راحتم و دوسش دارم.

یه دلیل بزرگ دوس داشتن اینجا وجود شماهاست.

حس نمیکنم شماها غریبه اید.بالاخره خصوصی ترین جزئیات زندگیمو باهاتون شریک شدم.آدم که با غریبه ها از خصوصیاش نمیگه،میگه؟پس شماها غریبه های آشنایی هستید که دوستتون دارم و حرف زدن باهاتون آرومم میکنه.

امیدوارم شماهام این حس آرامش رو اینجا داشته باشید.

برای همه تون،آرامش،سلامتی،عشق،خوشبختی و رفاه آرزومندم.

بوووووس.....بای