دوست قدیمی و آخر هفته

سلااااااااام خوبید؟چه میکنید با این هوای خوب؟!البته روزا یه کم گرمه هنوز,ولی شبا خنکه و قشنگ بوی پاییز میاد!

خب هفته پیش حالم خیلی رو به راه نبود و ازش حرف نمیزنم.از آخر هفته میگم.

پنجشنبه تو باشگاه ساشا,نشسته بودم منتظر که ورزشش تموم بشه.اونجا یه رختکن بزرگ داره که اکثرأ مامانا اونجا میشینن و باهم حرف میزنن تا بچه ها ورزششون تموم بشه.اول سالن ورودی باشگاهم دوتا کاناپه و چندتا مبله که کنار میز مدیر باشگاهه و خانمهایی که میخوانم,اونجا مینشینن.من معمولأ اینجام.چون زیاد حرف نمیزنم.البته که با همه حال و احوال میکنیم,ولی من معمولأ زیاد تو بحثهایی که خانمها دور هم میشینن و میگن,شرکت نمیکنم.کلأ حرف زیاد میزنم,ولی نه هر جایی و با هرکسی.باید بشناسم طرفو و حرفی برای گفتن داشته باشم تا حرف بزنم.بگذریم...

واسه همینه که من معمولأ روی یکی از مبلا میشینم و چندتا از مامانا که اونام تمایلی به اینجور جمعهای زنونه ندارن,اونجا میشینن و گاهی چند جمله ای هم حرف میزنیم.

یکی از بچه های باشگاه یه دختر سبزه است که خیلیم بانمک و سر و زبون داره.مامانش,کپی برابر اصل بچه شه!یعنی مثل دخترش سبزه و ریزه میزه و شیطونه و تا دلتون بخوادم حرف میزنه و میخنده!!!صداش همیشه از اتاق رختکن میاد.همیشه هم وقتی وارد میشه با همه احوالپرسی گرم میکنه.انگار که همه رو میشناسه.

پنجشنبه نشسته بودم رو کاناپه و واسه خودم تو تلگرام میچرخیدم,که اومد پیشم.

اولش گوشیشو نشونم داد و یکی دوتا سؤال راجع بهش کرد,چون تازه خریده بودش.میدونستم که شوهرش ایران نیست و خارج از کشور کار میکنه و معمولأ هر سه ماهی یا دو ماهی یه بار میاد یه هفته هستش و بعدم میره.اینو از حرفهایی که پیش خانمهای دیگه میزد,شنیده بودم.گفت که شوهرش دیشب اومده و اینو براش خریده.بهش جواب سؤالاشو دادم و گوشیشو پس دادم.

فهمیدم خواسته سر حرفو باهام باز کنه.واسه همین بهش لبخند زدم که بدونه مشکلی نیست,اگه دوس داره میتونه حرف بزنه!اونم سریع مطلبو گرفت و شروع کرد به حرف زدن!

گفتش نمیدونم چرا,از شما خوشم میاد و همیشه دوس داشتم باهات حرف بزنم!میگفت,خانمها میگفتن,مامان ساشا خیلی مغروره و هیچکی رو تحویل نمیگیره,ولی من همه اش فکر میکنم,اگرم اینجوری باشه,بازم میتونم باهات حرف بزنم!گفتم,مغرور رو نمیدونم ولی اینجوری نیست که کسی رو تحویل نگیرم.اتفاقأ به همه احترام میذارم.فقط تو جمعی که نمیشناسم یا راحت نیستم,یا دوس ندارم,ترجیح میدم تنها یا ساکت باشم!

خلاصه که شروع کرد به حرف زدن و اینجوری براتون بگم که تا وقتی ساعت ورزش ساشا تموم بشه,من میدونستم,اسمش چیه,چند سالشه,تحصیلاتش چیه,کی ازدواج کرده,شوهرش کیه,چیکاره است,چندتا بچه داره......و خیلی چیزای ریز و جزییات دیگه!حالا فکر نکنید من ازش میپرسیدما!شاید تو این مدت من کلأ چهار تا کلمه هم حرف نزدم,یعنی مجالشو نمیداد!همه اش رو خودش تعریف میکرد.

خلاصه تا نصفه راهم که هم مسیر بودیم رو باهام اومد و شماره شم بهم داد و اصرار اصرار که حتمأ باهم تو دنیای مجازی حداقل ارتباط داشته باشیم!

منم اسمشو سیو کردم.البته مطمین نیستم که بخوام اینکارو بکنم,ولی به نظر خانم خوبی میومد و خیلیم گرم بود.فقط اینکه سه بار ازدواج کرده بود!!!دوتای قبلی رو به قول خودش طلاق داده بود و فعلأ از سومی راضی بود!!!هرچی که بود خیلی شاد و سرزنده بود .ازون آدمایی که هر مجلسی رو گرم میکنن.یه چیزیم وسط حرفهاش گفت که آشپزی میکنه.فلافل و ناگت مرغ و اینجور غذاها رو درس میکنه و با چند تا فروشگاه چندساله کار میکنه و میفروشه بهشون.گفت موقع مهمونیها,اگه غذای خاصی,ازین مدل تعداد بالا خواستی,بگو برات آماده کنم.گفتم عجالتأ یه بسته ناگت و یه بسته فلافل یکشنبه برام بیاره,ببینم چه جوریه,تا بعد!

بعله اینجوری بود که پنجشنبه یه کم خندیدم.بلند بلند جوک میگفت تو باشگاه,اونم جوکای.....اصلأ یه وضعی...

شب واسه شام جو نیم پز داشتم.گذاشتم با مرغ پختش.بعد مرغ رو درآوردم ریش ریش کردم و باز بهش اضافه کردم.قارچم خورد کردم و ریختم توش و شیر رو اضافه کردم,وقتی چندتا جوش زد و غلظتش اندازه شد,آبلیمو رو اضافه کردم و یه جوش زد و خاموش کرد.شوهری که اومد خامه رو به سوپ اضافه کردم و کشیدم.خودم گرسنه ام نبود.کلأ تو این هفته زیاد با شوهری حرف نزدیم.البته قهر نبودم,ولی زیاد سرحالم نبودم که بخوام حرف بزنم.نشستم به کتاب خوندن و شوهری هم فیلم میدید.ساشا هم چون بعدازظهر نخوابیده بود,زود خوابید.پا شدم میوه آوردم که بخوریم,دیدم شوهری خوابه.صداش کردم,گفتم پاشو برو رو تخت بخواب.گفت,نه,اگه میشه در تراسو نبند,باد خنکی میاد,من همینجا بخوابم.پاشدم یه پتو بهاره آوردم,انداختم روش و تی وی رو خاموش کردم,میوه هارم گذاشتم تو یخچال و رفتم تو اتاق رو تخت دراز کشیدم.

من وقتی نامزد کردم,ارتباطم رو با تمام دوستای مجردیم قطع کردم.یعنی اینجوری که روز اول نامزدیم,سیم کارتمو عوض کردم و اصلأ خبری ازشون نگرفتم.فقط به یکی از دوستام که باهاش ارتباط خانوادگی داریم,گفتم که بهشون بگه که به دلایل شخصی نمیخوام دیگه هیچ ارتباطی با هیچکی داشته باشم و میخوام کلأ دنیای مجردیم رو بذارم کنار.نه اینکه من از اون دوران بدم بیاد یا خجالت بکشم یا اینجور چیزا.....فقط میخواستم دنیایی که توش بودم و مجبور به عوض کردنش,شدم رو دیگه نبینم.میترسیدم با حرف زدن با دوستام,بازم هوای رویاهای قدیمی ام بیفته تو سرم و زندگیم سخت بشه!

خلاصه با اینجور دلایل,درست یا غلط کلأ هودمو,دوستامو,اطرافیانمو,دنیامو تغییر دادم و رفتم تو یه فاز دیگه!

یکی از دوستام خیلی خیلی باهم صمیمی بودیم.با خواهرشم دوس بودم.این دوستم ازونایی بود که خیلی زیاد شبیه هم بودیم و هرچیزی رو میتونستم بهش بگم و میگفتم.اونم همینطور.دوستیمونم شاید بالای پونزده سال بود.قبل از نامزدیم,یه بحثی سر یه موضوع مسخره باهم داشتیم.چون اون روزا شرایط روحیم داغون بود و توی خونه مونم مدام جنگ بود.واسه همین با کوچیکترین بهونه میپریدم به همه!با این دوستمم بحثمون شد و یهویی چند روز بعدشم عقد کردم!!!دیگه هم ازش سراغی نگرفتم!با اینکه خیلی زیاد دلم براش تنگ میشد,ولی به هیچ عنوان نمیخواستم باهاش ارتباط داشته باشم.شاید میترسیدم از سرزنش شدن!نمیخواستم به هیچکس توضیح بدم!و مهمتر از همه اینکه میدونستم به محض حرغ زدن باهاش بازم میرم تو اون دوران و حال و هوا و فکرها و آرزوها و رویاها و ....... و من نمیخواستم دیگه به این چیزا فکر کنم.به همه خانواده مم سپرده بودم به هیچ وجه شماره و آدرسی از من به دوستام ندن و اونام با کمال میل قبول کرده بودن!

اویل تا یکی دوسال,مدام با خواهرم و مامانم تماس داشت و سراغمو میگرفت و اونام نمیدونم چی جوابشو میدادن,ولی بعدش دیگه خبری ازش نشد.تا اینکه پارسال اتفاقی یکی از دوستامو که میشناسدش,دیده بود و شماره مو خواسته بود.دوستم گفته بود,نمیدونم دوس داره شماره شو بهت بدم یا نه و نداده و بود,ولی شماره اونو ازش گرفته بود و داد به من که اگه دوس دارم بهش زنگ بزنم.ولی نزدم.....

پنجشنبه,شب که شوهری و ساشا خوابیدن,یهو یادش افتادم و بدون اینکه عقل و منطقم بیان جلو و واسم کلی دلیل بتراشن,سریع بهش پیامک زدم!!!

البته تو پیامم هیچ احساسی نبود.آخه اصلأ نمیدونستم باید بعده اینهمه سال چه جوری رفتار کنم و مهمتر از همه نمیدونستم اون چه عکس العملی نشون میده بعد از پنج,شیش سال بیخبری!حدودأ ساعت یازده بهش پیامک زدم که سلام,من فلانی ام,خوبی؟

دقیقأ به همین مسخرگی و بی مزگی!!!

یه کم کتاب خوندم,ولی همه اش گوشم به موبایلم بود که ببینم جوتب میده یا نه,که دیدم خبری نشد.ته دلم ناراحت شدم,ولی بهش حق دادم.

خوابیدم و تازه خوابم برده بود که دیدم پشت هم برام پیام میاد!!!!دیده از تلگرام داره بهم پی ام میده!اولش که جیغ و ویغ و فحش و فلان فلان شده کجا بودی اینهمه وقت...الهی بمیری...برو گمشو همونجایی که بودی!!!!

بعدش هوراااااا هوراااااا بیا بغلم بی معرفت......بووووس بوووس...

خلاصه اوضاعی بود!من که گیجه گیج بودم!از خوابم پریده بودم,پی امهای درهم برهم اینم میدیم,هیچی نمیتونستم بگم.

باور کنید از ساعت یک تا یه ربع به دو پشت هم پی ام میداد که از فحش و نفرین شروع شد و به گریه و گلایه رسید و آخرشم به خوشحالی و ماچ و رسید و تازه من تونستم بنویسم,سلام!!!!

سرتون رو درد نیارم,تا شیش و نیم صبح داشتیم پی ام میدادیم و هر یکی درمیونم,مینوشت,زنگ بزنم؟!میگفتم بابا نصفه شبه,شوهر و پسرم خوابن!باز دو دقیقه بعد...زنگ بزنم حرف بزنیم؟؟؟؟!!!

هنوز مجرده.البته خواهرش ازدواج کرده.تازه ساعت دو و نیم پا شده رفته خونه خواهرش و نشستن به قلیون کشیدن و فرت فرتم از خودشون عکس میگرفتن و دل منو آب میکردن!!!

البته غیر از دلتنگی و این چیزا حرفهای دیگه ای هم زدیم که الان فرصت گفتنش نیست و بعدأ براتون میگم.این دوستم خودش فوق روانشناسی داره.گفتش از بین استاداش و اونایی که میشناسه که کار بلدن,میگرده یکی رو پیدا میکنه و باهاش میحرفه که برم پیشش و بلکم بتونه این روح بیمار و پیچیده منو روانکاوی کنه!

خلاصه ساعت شیش و نیم دیگه چشمام داشت بسته میشد و به زور و کلی قول و وعده و وعید که بهشون دادم,اجازه دادن بخوابم.

جمعه صبح صدای شوهری و ساشا زو شنیدم که بیدار شدن,ولی اصلأ چشام باد نمیشد.یه بارم ساشا اومد پیشم و گفت,پاشو بابا سوسیس درس کرده,پاشو بخوریم!ولی فقط بوسش کردم و گفتم من خوابم میاد,شما دوتایی بخورید.

بعدش شوهری اومد پیشم و بغلم کرد و بیدارم کرد.خواب و بیدار بهش گفتم دیشب تا صبح بیدار بودم و با دوستم حرف میزدم.گفت مگه تو باهاش ارتباط داری.یکی دوبار ازش واسه شوهری حرف زده بودم.گفتم,نه تازه دیشب پیداش کردم!خلاصه کلی برام خوشحال شد و بوسیدم.این شوهری من عاشق اینه که من با دوستام ارتباط داشته باشم و هرچه بیشتر تو اجتماع باشم.این دو سالی که کارمو ول کردم,همه اش نگران اینه که من ارتباطمو با اجتماع کم کنم و خونه نشین و منزوی بشم.چون دیده,که هرچی ارتباطاتم بیشتر میشه,سرحالتر و خوش اخلاق ترم!این بیچاره هم دنبال راهیه که من کمتر تخس بازی دربیارم و مهربون تر بشم!

خلاصه که نذاشت بخوابم دیگه!

همونجا تو بغلش باهم حرف زدیم و گفتم میدونم که زیاد اذیتش میکنم و نمیتونم یه زن خوب براش باشم و کلی گریه کردم.ولی بوسم کرد و گفت,اصلأ اینطوری نیست.من همینجوری که هستی دوستت دارم و قبولت دارم!

خلاصه که خیلی حرف زدیم.

آها,یه چیزم گفت.گفت که یه کاری پیش اومده,احتمالأ آخر هفته باید بره شمال.بعدش واسه اینکه گارد نگیرم که چرا میره اونجا,سریع گفت,البته اینجوری بهتره.میرم,راجع به پولم با داداشم حرف میزنم!!!میدونستم همه اینا بهونه است و میخواد خانواده شو ببینه!فکر کنم اگه این دعوای اخیر رو بذاریم کنار,چهار,پنج ماهی میشه که با خانواده اش ارتباط نداشته و شاید یه جورایی حق داشته باشه که دلش تنگ شده باشه!اگرچه که اونا هیچ سراغی ازش نمیگیرن!!

اصرارم میکرد که توام بیا.میگفت تو نیا خونه بابام اینا.باهام تا شمال بیا,بعدش برو خونه بابات.دو روزه میریم و میایم.ولی من قبول نکردم و گفتم خودت برو.آخه از دعوای من و مامانم خبر نداره و نمیدونه که نمیخوام برم اونجا.

حالا تا ببینیم چی میشه!دیدید گفتم نمیشه که مدت زیادی با خانواده شوهری ارتباط نداشته باشیم!!!!!

جمعه تا از رو تخت بلند شیم و حرفهامون تموم بشه,ساعت شد چهار!فکر کنم اندازه یه هفته حرفامونو زدیم.تازه داشتیم فکر ناهارو میکردیم که در زدن و همسایه پایینیمون,واسه مون عدس پلو نذری آورد.سه تا ظرفم بهمون داد.هرچی گفتم ما یه دونه هم بسه مونه,ولی قبول نکرد و گفت سه نفرید و سه تا داد!ایشالله نذرشون قبول باشه!

ماست آوردیم و شوهری هم چندتا نیمرو درس کرد و غذای نذری رو خوردیم.بعدازظهرم نسکافه درس کردم و با شوهری خوردیم.بعدش گفت,میخوای بریم سینما؟گفتم,نه خیلی وقته به ساشا قول استخر رو داده بودی,ببرش استخر,سینما باشه بعدأ.گفت آخه تو تنها میمونی!گفتم اشکال نداره.غروب فوتبال ستارگان جهان و ایران رو داشت و خیلی باحال بود .همه بازیکنایی که دوس داشتم بودن!یه نیمه اش رو دیدیم و شوهری و ساشا رفتن استخر و منم نشستم بقیه فوتبال رو دیدم.ساعت نه و نیم از استخر اومدن و کلی هم بهشون خوش گذشته بود.شوهری اصرار کرد پاشو بریم بیرون دور بزنیم.گفتم,نه بابا,شماها خسته اید,باشه بعدأ.ولی قبول نکرد و گفت از صبح تو خونه بودی,بریم یه کم بچرخیم.

پاشدیم رفتیم دور زدیم و یه کمم خرید کردیم و ساعت دوازده برگشتیم.شامم بیرون پیتزا خورده بودیم.ساشا که هلاک خواب بود.خوابید و مام یه کم بعدش خوابیدیم.

امروز صبحم دیدم مامانم بهم زنگ زده,خواب بودم.آخه کلاس امروز ساشا کنسل شده بود و مام خوابیدیم.نمیخواستم باهاش حرف بزنم.میدونستم دلش واسه ساشا تنگ شده.شماره شو گرفتم و گوشی,رو دادم به ساشا.اونم باهاش حرف زد و قطع کرد.

وای چقدر حرف زدم!چند روز که ننویسم اینجوری میشه ها.. حالا خوبه فقط ماجرای دو روز رو نوشتم,اگه از اول هفته مینوشتم که میشد شاهنامه!

بعله دیگه,اینم اوضاع این چند روز ما.

امیدوارم شماها هم آخر هفته خوبی رو گذرونده باشین و اول هفته خوبی رو شروع کرده باشید.

همه تون رو میسپارم به خدای بزرگ و عزیز و امیدوارم غصه و ناراحتی از زندگی همگیتون بره بیرون و فقط و فقط بخندین!

دوستتون دارم یه عاااااااااالمه.

بای