روزهای زندگی....

سلااااااام به روی ماهتون!خوبید؟چه خبرا؟

منم خوبم,خداروشکر. .......

شنبه رو نمیدونم گفتم یا نه.آها,صبحش رو گفتم.کلاس ساشا کنسل شده بود و مام بیرون نرفتیم.واسه ناهار,بادمجون پلو درستیدم!!!تازه یادش گرفتم,از یکی از دوستام.فوق العاده است,حتمأ درستش کنید!

بذارید بگم چه جوری؟اول پیاز رو نگینی کردم و تفت دادم,بعدش گوشت چرخکرده رو اضافه کردم و باهم سرخ کردم و بعدم رب بهش زدم و رنگ که گرفت,ادویه هاشو زدم و یه کم آب ریختم و درشو گذاشتم.سس که غلیظ شد و گوشتام پختن,خاموشش کردم.ازون طرفم برنجو گذاشتم.بعدش بادمجون و گوجه رو حلق حلقه کردم و جدا جدا سرخشون کردم.برنج رو که آبکش کردم,ته قابلمه ته دیگ سیب زمینی گذاشتم و یه لایه برنج ریختم و یه لایه مواد گوشتی.بعدش باز یه لایه برنج و یه لایه بادمجون.باز برنج و بعدش گوجه.به همین ترتیب تا آخر...

یه کم درس کردنش دنگ و فنگ داره,ولی خیلی خوشمزه میشه و اصلنم گوجه آب نمیندازه و برنجتون شل نمیشه!من چندبار که مهمون داشتم,درس کردم و خیلی خوب شد.وقتی برش میگردونی تو دیس,خیلی خوشگل و رنگارنگه.مزه اشم عااالیه!البته من هیچوقت واسه خودمون دوتا درست نمیکردم,ولی یهویی دلم خواست درستش کنم و گفتم واسه شوهری هم میذارم شام بخوره.تازه بعداز درست کردنش یادم افتاد ساشا گوجه و بادمجون دوس نداره!!!!همچین مادر بی حواسی هستم من!!!خلاصه گوجه و بادمجوناشو برداشتم که نبینه و دادم بهش.ولی چون مزه بادمجون میداد,دوس نداشت و فقط,ته دیگشو خورد!!!!والله ما بچه بودیم همه چی میخوردیم,ازین ادا اطوارا نداشتیم....

عوضش من حسابی از خجالت خودم دراومدم و کلی خوردم و اصلنم بعدش عذاب وجدان نگرفتم!گفتم حالا یه روزم واسه خودم یه ناهار دلبخواهمو درس کردم و خوردم,چیه مگه؟!

بعدازظهر ساشا خوابید و منم کتاب خوندم.غروب سر مرتب کردن اتاقش دعواش کردم.بعدش واسه اینکه زیادم ناراحت نباشه,گفتم حالا که بچه خوبی بودی و اینقدر خوب اتاقتو مرتب کردی,میبرمت دوچرخه سواری!

رفتیم تو کوچه و دیدم مدیر ساختمونمون و خانم دبیری که طبقه بالاییمون میشینه,باهم جلوی درن.میخواستن برن پیاده روی.گفتن,توام بیا.گفتم نه,من میخوام همینجا یه کم بشینم تا ساشا دوچرخه سواری کنه!هیچی دیگه,اونام منصرف شدن و نشستن پیش من و گفتن,خب یه کم میشینیم و بعدش میریم پیاده روی!نشون به اون نشون که تا ساعت هشت,با من نشسته بودن و بعدشم هرکی رفت خونه اش!!!

خوب بود,کلی حرف زدیم.این خانم مدیر ما تا چند سال پیش فرانسه بوده.از خاطراتش میگفت و خیلیم جالب بود!

دیگه به زور ساشا رو راضی کردم که بریم بالا.رفتیم و رفت تو دسشویی و دست و پاهاشو شست و دفتر و مداداشو آورد و نشست به نقاشی کردن.عشق نقاشیه!البته خودمم نقاشی میکردم,ولی بیشتر و اکثرأ طراحی میکردم و کلیم لذت میبردم.

شامم که داشتیم,ولی واسه ساشا غذا درس کردم.شوهری زنگ زد که ماشین پنچر شده و از بس بیخیاله,زاپاسشم پنچر بوده!خلاصه,با مکافات و دروقت اومد خونه.گفتش فردا نمیرم اداره و برم کارای ماشینو بکنم.گفتم اتفاقأ چندتا کار بانکی هم داریم,فردا که هستی,همه رو انجام بدیم.شامم خوردیم و کلی حال کرد با دست پخت خانمش!!!میگفت من نمیدونم این مردهایی که خانمشون دست پختشون خوب نیست,چیکار میکنن بیچاره ها!!!!خلاصه کلی ازم تعریف کرد و منم که بی جنبه!یکی اون میگفت,دوتا هم خودم بهش اضافه میکردم!

شب نشستیم به فیلم دیدن و بعدشم خوابیدیم.

صبح پا شدیم صبحونه خوردیم و شوهری گفتش من اول برم ماشینو روبه راه کنم,بعدش بیام که بریم به کارامون برسیم.گفتم,خو چه کاریه!باهم میریم,من میرم بانک,تا کارم تموم بشه,توام برو ماشینو ردیف کن.اینجوری شد که من رفتم بانک و اتفاقأ خلوت بود .یادمه گذشته های نه چندان دور,هر وقت کار بانکی داشتم,کله صبح میرفتم که لااقل تا ظهر کارم انجام بشه.الان دیگه به لطف خدمات الکترونیکی!!بانکها خلوت شده.اگه خود دریافتها هم فعال بشن,دیگه هیچکی حالا حالا ها سر و کارش به بانک نمیفته!

میخواستم قسطو بدم که دادم و بعدشم رفتم صف عابربانک و چندتا انتقال وجه بود,اونارم انجام دادم و زنگ زدم به شوهری که من کارم تموم شد,شما چی؟!گفت,اااا چه زود!ما یه ده دقیقه دیگه کار داریم.گفتم,پس من میرم سمت پارک,شمام کارتون تموم شد,بیاید اونجا که ساشا هم بازی کنه.پیاده رفتم که یه پیاده روی هم کرده باشم.البته سعی کردم مسیر مستقیم رو نگاه کنم و اصلأ چشمم به ویترین مغازه ها نیفته,چون اوضاع جیبم اصلأ خوب نیست!!!همینجوری که میرفتم,نزدیک پارک یه مغازه ساعت فروشی بودش,رفتم و ساعتاش رو نگاه کردم.آخه پونزدهم تولد شوهریه و دنبال ساعت اسپرته که واسه خودش بخره.همه ساعتهاشو من براش خریدم تا حالا.عشق ساعته.یکیشو دیدم که خیلی خوشم اومد,رفتم تو و سؤال کردم,گفتش پونصد و پنجاه تومن!ساعت بدی نبود,ولی قیافه اش خیلی خوشگل بود و چشمم رو گرفت!یه کم با خودم بالا و پایین کردم و تصمیم گرفتم بخرمش,و خریدم!بعدش زنگیدم به شوهری که کجایی؟!گفت ما تو پارکیم,پس چرا نمیای؟!گفتم,ااااا من روبروی پارک وایساده بودم,ببینمتون باهم بریم که!!!الان میام...

بعد رفتم از سوپری یه نایلون رنگی گرفتم و ساک هدیه ساعت رو گذاشتم توش که معلوم نباشه.ولی بازم تابلو بود.میرفتم تو پارک دیدم یه پسر بچه واکسی اونجاس.گفتم,نایلون بزرگ داری؟اونم یه کیسه زباله مشکی بهم داد و یه پولی هم بهش دادم و بسته رو گذاشتم تو نایلون و کیفمم گذاشتم روش و کیسه زباله به دست رفتم سمت شوهری!!!

پارک خلوت بود و شوهری داشت ساشا رو تاب میداد.منو که دید,گفت,این چیه؟!گفتم,هیچی بابا,بند کیفم پاره شد,گذاشتم تو این!!!حالا اصرار,اصرار,که همین روبرو یه تعمیراتی کیف و کفش هستش,بده ببرم درستش کنم!گفتم,نمیخواد بابا...پاره نشده,از تو حلقه بغلش دراومده,برسیم خونه,درستش میکنم!دیگه ساشا بازیش که تموم شد,رفتیم سوار ماشین شدیم و پیش به سوی خونه.

واسه ناهار ته چین گذاشتم,چون از همه راحت تر بودو منم حال پای گاز وایسادن رو نداشتم!

بعدتزظهر ساشا لج کرد که من میخوام پیش بابام بخوابم!هرکاریشم کردم,نرفت تو اتاقش بخوابه!اصلأ این بچه باباشو که میبینه,دیگه به هیچ صراطی,مستقیم نیس!!!منم اعصابم خورد شد و دعواش کردم و رفتم تو اتاق خودمون.شوهری اومد,که بچه است بابا,چرا جدی میگیری حرفهاشو!گفتم,اصلنم اینطور نیست!من فقط نقش خدمتکارشو دارم!کاراشو من میکنم,اونوقت موقع تفریحهاش بابام بابام میکنه!شوهری هم یه کم دعوام کرد و یه کم بغلم کرد و گفت,لوس تر از تو من تا حالا آدم ندیدم!فقط صد نفر ناز کش لازمه که در روز ناز تو رو بکشن!گفتم,آره چقدرم منه بیچاره نازکش دارم!

نمیدونم چرا اینقدر دلم تنگه و سر هرچی سریع اشکم درمیاد!!!شاید به قول شوهری اون فقط یه بچه است,ولی چرا باید همیشه باباشو به من ترجیح بده!شاید من زیادی حساسم و این عکس العمل طبیعیه یه بچه است.

شایدم من زیادی همه امیدم به ساشا بوده'!همه محبت و علاقه و توجهی که از خانواده ام نمیگرفتم رو فکر میکردم حتمأ از بچه ام میگیرم,و حالا........

همه میگن,همه پسر بچه ها اینجورین و تو یه سنی دوس دارن هرکاری باباشون میکنه,بکنن تا احساس مرد بودن بکنن!ولی من زیاد پسربچه های این سنی رو دیدم که خیلیم مامانی بودن و به ماماناشون وابسته تر بودن!

از شوهری هیچوقت اینقدر زیاد ناراحت نمیشم,شاید چون از اول ازش توقع زیادی نداشتم و الان این علاقه و توجهش خیلیم بیشتر از حد توقعمه!ولی ساشا...

احتمالأ من زیادی پر توقعم!

به قول شوهری,اون فقط یه بچه است,ایراد از منه.....

خلاصه رو تخت دراز کشیدم و اونام تو نشیمن,خوابیدن.ساعت پنج ساشا رو بیدار کردم و بردمش باشگاه.تو راه هی باهام حرف میزد تا جوابشو بدم,ولی نمیدادم!میگفت,ببین عزیزم,تو که اینقدر با ادبی,مهربونی,نباید قهر کنی کنه!حالا یه بوسم کن ببینم!!!

خلاصه اینقدر زبون ریخت تا بغلش کردم و بوسش کردم و به قول خودش باهم آشتی شدیم و رفتیم باشگاه.مامان دوستش فلافل و ناگت رو آورده بود.گرفتم و باشگاه که تموم شد,اومدیم خونه.

به شوهری گفتم,برو باگت و خیارشور بخر,شام فلافل بخوریم.گفت پس بیا باهم بریم خریدم بکنیم.این شوهر من عاشق خریده!اونم موادغذایی!یعنی عشق اینه که مدام بریم فروشگاه و اینم هرچی دم دستش میرسه رو برداره و بخره!اصلأ وقتی میره سر یخچاه و میبینه یه گوشه اش یه کمی خلوته,کلی ناراحت میشه!!!نمیدونم این چه اخلاقیه!اولش که میرفتیم,گفتم,همه چی داریما,فقط باگت و خیارشور!گفت باشه.بعله به قصد باگت رفتیم و کلی خرید کردیم.من خودم عاشق خریدم,ولی خب بعضی وقتا باید هوای جیبمون رو هم داشته باشیم دیگه!وقتی بهش میگم,ناراحت میشه که یعنی اینقدر بدبخت شدیم که تو خوردنمونم باید ملاحظه کنیم؟!!

اولا زیاد بهش میگفتم,ولی الانا میگم,خب بذار بخره.بالاخره واسه ما میخواد دیگه.وگرنه خودش که از صبح تا شب خونه نیست,شبم براش مهم نیست چی بخوره.

بعله,,,کلی خرید کردیم و رفتیم تره بار,اونجام خرید کردیم و برگشتیم خونه.فلافلها چون نیمه آماده بودن,زود حاضر شدن و جاتون خالی خوشمزه بودن!شامو خوردیم و جمع کردیم و فیلم دیدیم و خوابیدیم.

امروز صبحم ساعت هشت بیدار شدم,صبحانه ساشا رو آماده کردم و اونن بیدار شد و صبحونه اش رو خورد و بردمش کلاس زبان.

کلاسش که تموم شد,اومدیم خونه و رفتیم حموم.از حموم که اومدم,به زن داداشم زنگ زدم.چند روزه اومده خونه خواهرم واسه آزمایشهاش.دکتر واسش آمینوسنتز نوشته و اینم اومده تهران انجام بده.دیروز غروب با خواهرم رفتن و انجام دادن.حالا میگفت دکتر گفته تا یه هفته باید استراحت مطلق باشه.خیلی استرس داره.جوابشم,حدودأ بیست روز دیگه میاد.گفتش,گفتن اگه زودتر حاضر شد,تماس میگیریم.یه کم باهاش حرف زدم و آرومش کردم.گفت,من که دکتر گفته نباید پله رو بالا و پایین کنم,تو بیا اینجا ببینمت.گفتم,نه,ساشا کلاس داره هر روز.راستش نمیخوام برم خونه خواهرم.آخه چند روز پیشم,یه بحث مختصر تلفنی داشتم که دوس ندارم الان برم خونه اش.

حالا ایشالله جواب آزمایشش بیاد و دکتر بگه چیزی نیست و خیالمون رو راحت کنه!

الانم که ناهار خوردیم و ساشا خوابیده و منم دارم برای شما مینویسم.

یه چیزای دیگه هم میخواستم بگم,ولی طبق معمول اینقدر حرف زدم که دیگه نمیشه اونارم نوشت,چون خیلی طولانی میشه.

باشه یه فرصت دیگه!

مثل همیشه همگی تون رو میسپارم به بزرگی و مهربونی خدا و امیدوارم زندگیاتون همیشه خوش باشه و از ته دل بخندین,مثل بچه ها....آمین

دوستتون دارم.....بای