ساشا و مدرسه

سلام به همگی....

خوبید؟بوی ماه مهر رو احساس میکنید؟به به.....

تا شنبه رو براتون گفته بودم.یکشنبه زنگ زدم پیش دبستانی ساشا و راجع به لباسش پرسیدم که گفتن هنوز نیومده!!گفتم,پس فردا بچه ها باید برن مدرسه,اونوقت هنوز لباساشون آماده نیست؟عذرخواهی کرد و گفت حق با شماست,ولی اون آقای خیاط بدقولی کرده و قراره امروز بیاره.دیگه ظهر خودشون زنگ زدن که لباسها اومده,بیاید بگیرید.رفتیم و پوشیدم تنش,دیدم براش تنگه,ولی آستین و قد لباس خیلی بلنده!دیگه خود مدیره شاکی شد و زنگ زد به خیاط و گله کرد از لباساش.خلاصه آدرس خیاطی رو داد بهم و قرار شد غروب برم پیشش تا اندازه های ساشا رو بگیره و دوباره براش بدوزه.

غروب رفتیم باشگاه و بعدش رفتیم خیاطی که تقریبأ دور بود.من چون خوب بلد نبودم,پیاده رفتیم.دیگه ساشا هم چون ذوق لباسش رو داشت,غر نمیزد.از لباسه خیلی خوشش اومده بود.رفتیم خیاطی و اندازه هاشو گرفت و گفت,فردا حاضر میشه.اومدیم خونه و سر راه خریدم کردیم.

رسیدیم خونه,سیب زمینی و تخم مرغ گذاشتم آب پز بشه و یه تیکه سینه مرغم گذاشتم بپزه.لباسامون رو عوض کردیم و دیگه خیلی خسته بودم.امروز کلی راه رفتم.ساشا هم طفلی خیلی خسته شد.رفت رو تختش دراز کشید و سی دی نگاه میکرد.وسایل الویه که آماده شد,رنده کردم و خیارشورم خورد کردم و مایونز زدم و گذاشتم تو یخچال.

شب شوهری اومد و گفت اشتها ندارم.ساشا شامش رو خورده بود.منم دیگه نخوردم.چای آوردم و کیک,خوردیم و حرف زدیم و تی وی و لالا....

دوشنبه صبح که بیدار شدم,دیدم یکی از دوستام یه فایل صوتی مثبت اندیشی از احمد حلت رو برام فرستاده.همینجوری که تو تخت بودم,گذاشتمش و فوق العاده حالم رو خوب کرد!ساشا هم که صداشو شنید,اومد پیشم دراز کشید و باهم.دوباره گوش کردیم .احساس کردم یه انرژی مضاعف گرفتم.پا شدم با ساشا نرمش کردیم و موزیک گذاشتیم و کلی رقصیدیم.بعدش رفتم تو تراس و هوا عاااالی بود.من فکر نمیکنم فقط تو زمانهای خاصی میشه با خدا حرف زد و ازش چیزی خواست.هروقت که حالمون خوب بود و یه گوشه از بزرگی خدا رو دیدیم,میتونیم ازش تشکر کنیم و باهاش حرف بزنیم.منم وقتی اون هوای خوب بهم خورد,نشستم تو تراس و خداروشکر کردم بابت همه داشته هام.سعی کردم کمبودها رو به یادم نیارم.حالم خوب بود و تک تک دوستا و آشناهایی که میشناختم رو یاد کردم و اونایی که از مشکلشون خبر داشتم رو از خدا خواستم راهی جلو پاشون بذاره و مشکلاتشون حل بشه.واسه دوستای وبلاگیمم دعا کردم.مخصوصأ برای دندون عزیزم,که این روزا خیلی جلو چشمم هستش.

همه میرن زیارت و واسه بقیه دعا میکنن,من تو تراس خونه ام!!!!!

حالا ایشالله که خدا صدای همه مون رو بشنوه....

دیگه ظهر بود که خیاط زنگ زد که لباس آماده است.رفتیم و پرو کرد و خیلی خوب شده بود.تشکر کردم و گرفتم و اومدیم خونه.واسه ناهار ,چیکن استرگانف با رب درس کردم!!!یعنی بدون شیر و خامه.آخه ساشا با خامه اش رو دوس نداره.اینجوری هم خوشمزه میشه,امتحانش کنید.

بعدازناهار رفتیم حموم و اومدیم و غروب ساشا رو بردم آرایشگاه.اولین باره که میبرمش آرایشگاه,همیشه خودم موهاشو میزنم.گفتم ببرمش یه کم تغییر کنه.خوب بود,بد نبود,ولی فکر نکنم بهتر از من زده باشه.تازه وقتی آوردمش,بغلاشو خودم باز اصلاح کردم!فقط الکی پونزده تومن پول دادیم!البته بد نشد.

دیگه اومدیم خونه و ساشا هلاک خواب بود.واسه شام,براش همبرگر درس کردم که یه کم بیشتر نخورد.ساعت هشتم خوابید.شب شوهری اومد و نشستیم حرف زدیم و گفت بیا امشب که ساعتها رو میکشن عقب و بیشتر بیداریم,بشینیم شراب بخوریم!من زیاد دوس ندارم,ولی گاهی باهاش میخورم.این شرابو دوستش از شیراز میاره و عالیه!خلاصه وسایلو آماده کرد و خوردیم و خندوانه رو دیدیم که تماشاگراش جانبازها بودن.من هروقت اینا رو میبینم خیلی براشون ناراحت میشم.همه سختیها و مشکلات و دردها مال این بیچاره ها بود,اونوقت یه عده به اسم اینا خوب دارن میخورن!

جدا از اونا,به هرحال آدمهایی که رفتن جنگ و واسه کشورشون جنگیدن,واقعأ قابل احترامن و حسابشون از اونا جداس...

خلاصه شب عشقولانه خوبی بود و تا بخوابیم,ساعت دو شد.

صبح ساعت هفت و نیم بیدار شدم.چون جشن امروز ساشا اینا صبحه.البته کلاساشون بعدازظهرهاست.دیگه صبحانه رو آماده کردم و ساشا هم بیدار شد و خیلی ذوق داشت.فقط یکی دو لقمه نون و پنیر خورد.دست و روشو شستم و موهاشو درس کردم و ژل و تافت زدم و خیلی جیگر شد!لباسشو پوشوندم و شونصد تا هم عکس گرفتیم و از زیر قرآن ردش کردم,تا اولین قدمش رو تو زمینه تحصیل برداره.حال عجیبی داشتم.دقیقه دقیقه بغلش میکردم و میبوسیدمش.دیگه آخرش گفت,مامانجون,الان موهامو خراب میکنی,تو مدرسه رام نمیدن!!!!

رفتیم مدرسه و از سوپری هم براش کیک و آب میوه خریدم و گذاشتم تو کیفش.

رفتیم مدرسه و چون جشن بود,پسرها و دخترها با هم بودن.البته گویا جشن بزرگشون واسه شنبه است.امروز یه جورایی خوش آمدگویی به پیش دبستانیها بود.دیگه از مادرا خواهش کردن که برن تا بچه ها تنها باشن و اونا جشنشون رو شروع کنن.اونجام ازش چندتا عکس گرفتم و خداحافظی کردم و اومدم خونه.خوبیش اینه که پیش دبستانیش خیلی نزدیکه و راحت میبرم و میارمش.

الانم که کم کم باید برم دنباش.چون امروز جشنشون تا ده یا ده و نیمه!

چقدر زود بچه ها بزرگ میشن....

انگار همین دیروز بود که نمیتونست حتی گردنش رو صاف نگه داره و من تو دلم میگفتم,خدایا یعنی میشه من روزی رو ببینم که خودش راحت میشینه یا وایمیسته!اونوقت فکر میکردم که چقدر طولانی باید منتظر همچین روزی باشم.و امروز به قدر چشم به هم زدنی همه این سالها گذشت و من نفهمیدم کی اینقدر قد کشید و بزرگ شد که حالا میخواد بره مدرسه!

خیلی زود گذشت,خیلی.....

امروز اولین قدم  تحصیلش بود و امیدوارم تا قدمهای بعدی و آخرش هم,بتونم همراهش باشم و موفقیتهاش رو ببینم.

بچه داری خیلی لذت بخشه.خیلی زیاد...

وقتی آدم میبینه یه بخشی از وجودش که هیچ کاری نمیتونست انجام بده و حتی دست و پاش رو درست نمیتونست تکون بده,کم کم رشد کرده و جلوی چشماش داره بزرگ میشه و به تکامل میرسه,شوقی وصف نشدنی تو آدم به وجود میاره.

نمیدونم همه مادرا اینجورین,یا من اینقدر زیاد عاشق و وابسته ام!واقعأ نفسم به نفس ساشا بسته است و اون عشق مادر و فرزندی رو که همیشه میشنیدیم رو میتونم با تک تک سلولهای بدنم حس کنم.

امیدوارم خدا همه بچه ها رو واسه پدر و مادراشون نگه نداره و به همه زوجها هم لذت فرزند داشتن رو عطا کنه.آمین

دیگه من باید برم دنبال ساشا...

این روزا روزای قشنگیه.هوا هم که عالیه.امیدوارم حال همه تون تو این روزا خوب باشه و هیچکس دلش ابری و بارونی نباشه.....

فکر میکنم بغل خدا,واسه همه مون جا داشته باشه.پس خدایا همه مون رو محکم بغل کن و نذار تنها بمونیم و سردمون بشه!

دوستتون دارم....

بای