یه آخر هفته شلوغ و پر استرس

سلام به همه شما دوستای خوبم.

اول از همه یه معذرت خواهی گنده از همه تون میکنم بابت اینکه با پست قبلیم ناراحتتون کردم.

بعدشم یه تشکر خیلی گنده تر ازتون میکنم,بابت اینهمه محبتها و همراهیهاتون.

نمیدونید چقدر خوبه وقتی آدم وسط اینهمه مشکل و گرفتاری گیر کرده و دلشم خیلی گرفته,اینهمه آدم خوب و مهربون بیان و به آدم بگم که درست میشه,غصه نخور,برات دعا میکنیم....

نمیدونید چقدر خوبه شنیدن این حرفها.اصلأ همینکه آدم ببینه اینهمه آدم همراهشن,واقعأ حس خوبیه.

و من این حس خوب رو مدیون شماها هستم....

ممنونتونم!

اون روز که اون پست رو گذاشته بودم,حالم افتضاح بود.چندبارم با شوهری از صبح تلفنی حرف زده بودیم و به هیچ نتیجه ای نرسیده بودیم.

شب ساشا همینجوری که داشت تی وی میدید و رو کاناپه دراز کشیده بود,خوابش برد.رفتم تو آینه خودمو نگاه کردم,دیدم قیافم داغونه!من نمیدونم چه سریه که وقتی ناراحت میشم,قشنگ قیافه ام به هم میریزه.در عرض چند ساعت زیر چشمم گود میره و رنگم کبود میشه!!!یعنی هرکی میبیندم,میفهمه که یه مرگیم هست.

دیدم اعصابم خیلی خورده,تصمیم گرفتم,وقتی شوهری اومد,اصلأ راجع به این اتفاقها حرف نزنیم و خودمونو بزنیم به اون راه,بلکه روحیه مون عوض بشه.باورتون میشه,با اون حال خراب,نشستم یه آرایش خوشگل کردم و یه لباس خوشگلتر که شوهری و خودم خیلی دوسش داریمو پوشیدم و شامم کوکو سبزی که شوهری عاشقشه با سالاد شیرازی درس کردم؟!

وقتی شوهری اومدم با خنده رفتم استقبالش و ماچ و بوس و خسته نباشی و ازین حرفها!

زل زل نگام میکرد.مثل این آدمای جادو شده!!!اونم هیچی از اتفاقات روز نگفت.معلوم بود,که اونم ترجیح میده چند ساعت بدون فکر به این قضایه داشته باشیم.پس دل به دل بازیم داد و شام خوردیم و من علیرغم تپش قلب بدی که از صبح داشتم,میخندیدم و شیطنت میکردم.اونم همینطور.

نمیدونم چرا,ولی من وقتی عمیقأ ناراحتم,راحت تر و بلند تر میخندم!!!کلأ شخصیت عجیب و غریبی دارم.

خلاصه شامو خوردیم و فیلم گذاشتیم دیدیم و خوراکی خوردیم و شوهری ساشا رو برد رو تختش و مام رفتیم که بخوابیم و من یهو انگار یه چیزی درونم فرو ریخت و منو از قالبم کشید بیرون و یهو زدم زیر گریه!شوهری بیچاره شوکه شده بود!حالا مگه گریه ام بند میومد!!!اینقدرم بلند گریه میکردم که شوهری در اتاق ساشا رو بست که بیدار نشه!هرچیم بغلم میکرد و دلداریم میداد,آروم نمیشدم!خلاصه شب خیلی بدی بود.من وقتی خیلی استرس دارم,گلاب به روتون بالا میارم.اون شبم,دل و رودم به هم میپیچید,بس که بالا آوردم.بعدش که گریم تموم شد,یه کم حرف زدیم و شوهری عصبانی شد و گفت,ولش کن دیگه...گور بابای دنیا!به جهنم همه چی!نمیتونیم خودمونو بکشیم که!!!!

یه کم باهاش دعوا کردم و البته نه جدی.بعدشم بالشتمو گوفتم و اومدم تو نشیمن خوابیدم.فکر کردم شوهری میاد دنبالم,ولی نیومد!!!!

دیگه خوابیدم و صبح شوهری اومد بیدارم کرد و یه کم باهام حرف زد و منم هیچی نگفتم.باهاش قهر بودم.این پنجشنبه هم تعطیل بود.

پا شد رفت بیرون و منم ناهار درس کردم و ظهر اومد و ناهار خوردیم و نشستیم یه کم دیگه حرف زدیم.شماره عموی اون بابایی که وام گرفته رو پیدا کرد و گفتش این عموهه یه آقای مسنیه که رو این پسره نفوذ داره.بهش زنگ زد و قرار شد با یارو حرف بزنه و بعد خبر بده.

مدیر ساختمونم زنگ زد که شب جلسه است واسه قضیه بانک.

دیگه تا شب چند بار شوهری تلفنی با اون یارو و عموش حرفید و یه بارم که عصبانی شد و بهش گفت,من قسطاتو میدم,ولی بابت یه ریالشم راضی نیستم و حلالت نمیکنم و گوشی رو گذاشت.

جلسه شبم به هیچ نتیجه ای نرسید و فقط یکی از واحدها گفتش که وکیل آشنا داره و قرار شد,فرداشب وکیله هم بیاد و جلسه با حضور وکیل دوباره انجام بشه.

جمعه صبحم گرفته بودم.شوهری مدام سر به سرم میذاشت و میخواست حال و هوامو عوض کنه.نمیدونم چرا,ولی خیلی بیخیاله!همین بی خیالیشم باعث میشه هیچوقت به حقمون نمیرسیم!

مدامم از انرژی مثبت و فاز مثبت و منفی و اینجور چیزا حرف میزد ,ولی من فکرم درگیرتر از این حرفها بود که به حرفهاش گوش کنم.خواهرمم صبح زنگ زده بود که اگه هستید,میایم اونجا,ولی من گفتم,شام با یکی از دوستامون بیرونیم و خلاصه کنسلش کردم.واقعأ حوصله مهمون و مهمون بازی نداشتم.سر اینم شوهری ازم ناراحت شد و گفت همه چیو باهم قاطی میکنی و داری خودتو نابود میکنی.جهنمه,پول و خونه و این چیزا!تو داری خودتو عذاب میدی و زندگیمونم جهنم میکنی!!!

نمیدونم من دیوونه ام,یا شوهری!نمیدونم من زیادی منفی ام,یا اون زیادی مثبته؟

شماها اگه قرار بود,خونه ای که بابتش ماهی کلی قسط میدید و با بدبختی خریدیدش رو از دست بدید و نصف درآمدتونم پریده باشه و یه قسط چهارصد تومنی هم افتاده باشه گردنتون,چیکار میکردید؟میتونستید مثل شوهری بگید,گور بابای دنیا و پول و خونه!مگه میشه؟؟؟؟

شوهری بهم گفت حالا جوری رفتار میکنی انگار که بدبخت شدیم!تو مثل قبل خرج کن و حتی یه ریالم صرفه جویی نکن.خدا بزرگه.....

البته که خدا بزرگه,ولی .....

ولش کن!

غروب جمعه شوهری میخواست بره پیش همون آقای خوش حساب و عموش.منم با ساشا رفتیم بیرون دور بزنیم و من یهویی تصمیم گرفتم برم آرایشگاه!!!اونم آرایشگاهی که تا حالا نرفته بودم!فقط خواستم یه کاری واسه خودم بکنم تا حالم بهتر بشه.ناخنامو ترمیم کردم و ابروهامم مرتب کردم و صورتمو پاکسازی کردم و یه ژل حجم دهنده هم برا لبم زد!!!!و البته با یه دستگاهی هم رو لبم کار کرد و گفت باید هفته بعدم برم تا دوباره انجام بده.حالا جالبه که من لبام به قدر کافی حجیم هستش و اصلأ نیازی نداره و هرکی میبینه هم فکر میکنه ژل تزریق کردم.خوده آرایشگره هم گفت,نیازی نداریا....ولی رگ دیوونگیم زده بود بالا دیگه!!!!

تازه مژه هم کاشتم!!!!!

بعدشم رفتیم و یه سری وسیله آرایش و دوتا ادوکلن واسه خودم و شوهری خریدم و بعدشم ساشا رو بردم پارک.لبامم اینقدر تابلو بود که همه نگاه میکردن!!!لابد فکر میکردن,چقدر این دختره خوشه و به خودش میرسه!

زنگ زدم به شوهری و گفتش داره میرسه.دیگه ساعت نه اومد و دمغ بود.میگفت اینقدر آه و ناله شنیدم تو این چند ساعت که حاضر بودم یه چیزم دستی بهشون بدم تا ازونجا بیام بیرون!

خلاصه تهش این بود که گفته بودن حالا شما بدید,ما بابت هر قسطی که میدید رسید میدیم و امضا میدیم و نمیدونم ازینجور چیزا و بعدش که رفت سرکار یکی یکی پس میدیم!!!!خلاصه همه اینا یعنی هیییییییییییییچ...

باورتون میشه,شوهری اینقدر فکرش درگیر بود که اصلأ متوجه قیافه من با اون لبای تابلو و مژه های تا زیر ابروم نشد!!!!

شبم رفتش جلسه و وکیله گفته بود اگه همگی بهش وکالت بدن,اول از همه میره شکایت میکنه و مزایده رو فعلأ لغوش میکنه,تا بعدش بیفته دنبال کار شکایتمون از صاحبخونه و سند و اینجور چیزا.البته گفته بود که یه پروسه زمانبره.قطعأ نگفته بود میشه یا نه,ولی گفته بود میتونه مزایده رو کنسلش کنه و مشمول گذر زمان کنه,تا فرصت داشته باشه به بقیه کارا برسه!

خب,اینم تو این همه گرفتاری یه کورسوییه,ولی نکته منفی اش اینه که باید هر واحد دو تومن بدیم,تا این آقای وکیل استارت کارو بزنه و بیفته دنبال کارا.اونم چون آشنای یکی از صاحبخونه ها بود,گفتش که راه میاد و حق وکالتش رو تو حین انجام کار میگیره!اینکه راس میگه یا نه و داره لطف میکنه یا کلأ این عرف کارشونه رو نمیدونم.چون واقعأ دیگه نمیتونم راست و دروغ حرف آدمها رو تشخیص بدم.

آخر شب بازم با شوهری بحثمون شد و من رفتم تو اتاق و درو بستم و تا نزدیک صبح گریه کردم و نتیجه اش این شد که مژه هایی که کاشته بودم,صبح همه اش ریخته بود!!!!

صبح,حس کردم,با شوهری بد حرف زدم.بهش زنگ زدم و معذرت خواهی کردم و اونم گفت,من میفهمم که چقدر ناراحتی و درکت میکنم!

راستی,دیشبم که با اون لبای کلفتم و مژه های دلبر کشم,با شوهری دعوا میکردم,بازم متوجه تغییراتم نشد!!!خخخخخ

امروزم صبح پا شدم و دیدم آب گرمکن آب رو گرم نمیکنه!!!

زنگ زدم به شوهری گفتم و گفتش اگه امروز کارم زود تموم شد,میام یه تعمیرکار میارم تا درستش کنه.

ظهرم ساشا رو بردم مدرسه و ناظمشون یه لیست داده که باید براشون بگیریم و تازه گفتش که کتابهای فوق برنامه شونم باید جدا هزینه شونو بدیم!

گفتم,عزیزم,شما یک و ششصد شهریه گرفتید,هزینه کتاب و لباسشونم جدا گرفتید,دویست تومنم بابت کلاسهای فوق برنامه شون گرفتید,هنوز دو هفته از مدرسه ها نگذشته هم,دوتا لیست بلند بالا دادید که بخریم!!!حالا کتابهای فوق برنامه شونم باید جدا بخریم؟اونم خیلی شیک گفتش,بله عزیزم,اون هزینه ها فقط بابت شهریه است و شامل هیچ هزینه ای نمیشه!!!!

مامان من همیشه اینجور وقتا یه ضرب المثلی رو میگه؛

سپلشک آید و زن زاید و مهمان عزیزم ز در آید!!!

حالا واسه مام اینجوری شده و همینجوری تو این بلبشو,خرجای ریز و درشته که داره واسمون میباره!

الانم اومدم خونه و اصلأ اشتهای غذا خوردنم ندارم.این چند روز شاید کلأ چندتا قاشق غذا هم نخوردم,ولی احساس میکنم وزنم اضافه شده!!!

اوووووووف چقدر غر زدم!

البته این غر نامه نبودا...این روزانه های این چند روزمون بود که وسطاش غرامم میزدم تا ناکام نمونم!

یه چیز دیگه,ببخشید اگه واسه تون تو این چند روزه کامنت نذاشتم.همه تونو میخونم,ولی باور کنید حالم اینقدر خرابه که ترسیدم نوشتنم باعث بشه این انرژیهای منفی رو به شمام منتقل کنم.قول میدم تا فردا,یه کم خودمو آرومتر کنم و بیام وباتون.

میدونم خیلی دعام کردید.دست تک تکتون رو میفشارم و قدرتونو میدونم.

همراهیهاتون خیلی خیلی بیشتر از اونی که فکرشو بکنید برام مفید بوده و با ارزش.

امیدوارم همه دعاهای خوبی که در حقم میکنید,هزار برابرش به خودتون و زندگیتون برگرده و همه تون خوشحال و خوشبخت باشید.

میدونم شماهام هزارجور مشکل جور با جور تو زندگیاتون دارید,با اینحال میومدید و منو دلداری میدادید.

میدونم خدا به دلای مهربونتون کمک میکنه و بزرگیشو بهتون نشون میده.از ته دل براتون بهترینها رو میخوام....

لطفأ برام زیاد دعا کنید.....

دوستتون دارم خیلی زیاد!

بای