سلام و تشکر

سلاااااااام دوستای  مهربون و با معرفت خودم!

خوبید؟ دلم براتون تنگ شده بود!

بازم اومدم.....

الان نمیخوام روزانه های این یه هفته ای که نبودم رو بنویسم،فقط یه کلیتی ازشون میگم.

تو این هفته یه بار اومدم وبلاگم که فرصت نکردم پستهاتون رو بخونم و الان خوندم و چقددددددر خوشحال شدم!

واقعٲ با خوندن نوشته هاتون حالم خوب شد.انگار این هفته ای که حال من خراب بوده،خداروشکر اکثرٲ اتفاقهای خوب براتون افتاده و خوب بودید.

این یعنی خوده زندگی....

اصلٲ جذابیت زندگی به همینه که در عین اینکه میتونه واسه یکی اتفاقهای بدی بیفته،همون موقع دیگری میتونه بهترین لحظاتش رو سپری کنه!

این یعنی اینکه هنوز و همیشه امید هست.....

خوشحالم واسه توت فرنگی عزیز که یه فرشته کوچولو تو شکمش داره و نه ماه فوق العاده رو پیش رو داره...

برای آوای عزیز که حالا میتونه فرشته کوچولوشو بغل کنه و بهترین حس دنیا رو تجربه کنه....

برای سارای عزیزم خیلی خوشحالم.البته بهم گفته بود قبلٲ و خبر خوشحالیشو داده بود بهم.  خوشحالم که خوشبختی اینقدر بهش نزدیکه....

برای نسیم عزیزم خیلی خوشحالم که همسرش رفت سرکار و یه کم دغدغه های فکریش کمتر شد...

اینو از ته دل میگم،واقعٲ خوشحالم که تو این یه هفته،اینقدر اتفاقای خوب واسه دوستام افتاده.

منم خوبم....یعنی آرومترم.چند روزم رفتم پیش دوستم و یه کم فکرم آرومتر شد و استراحت کردم.

در مورد خونه هم،یه صحبتهایی کردیم و گویا قضیه به مزایده گذاشتن خونه منتفی شده و اجازه تخریبم نمیدن.

از دندونی عزیز و بابای عزیزشم خیلی زیاد ممنونم که راهنماییم کردن و حرفهاشون خیلی کمکم کرد.

خلاصه الان با وجود همه مشکلات و مسایلی که هست،همچنان امیدوارم و دارم زندگی میکنم.به قول دوستان،اینام یه بخشی از زندگیه دیگه !ایشالله که زندگی واسه همه مون خوب باشه و روی خوشش رو بهمون نشون بده.

امروزم رفتیم خونه خواهرم و تازه برگشتیم خونه.

از همه تون ممنونم که یادم کردید و تنهام نذاشتید.خداروشکر میکنم به خاطر وجود شما دوستای خوبم! 

خداروشکر میکنم به خاطر وجود همسر و پسرم که نفسم به نفس اونا بسته است...

خداروشکر میکنم به خاطر پدرم،مادرم،خواهرم و برادرام....

خداروشکر که تنمون سالمه و میتونیم از پس زندگی خودمون بر بیایم و محتاج کسی نباشیم...

خداروشکر که خونه ای داریم،اگرچه بدون سند!!!! ٫که میتونیم زیر سقفش زندگی کنیم بدون منت صاحبخونه...

خداروشکر که ماشینی داریم که اگرچه مدلش بالا نیست،ولی ما رو به مقصدمون میرسونه ....

خدایا همه داده هات رو شکر میکنم و قدرشونو میدونم.گله هام رو پای نا شکریم نذار و بذار به حساب دله تنگم! 

ماه محرمم شروع شده و امیدوارم ارمغان این ماه برامون بالاتر از گریه کردن و چای خوردنای آخر شب تو خیابونا و قرار مدار با دوستا تو تکیه ها و شام و ناهار خوردن باشه.

امیدوارم یه کم بزرگی و گذشت و آزادگی و معرفت رو تو این ماه یاد بگیریم.

اگه ما آدما یه کم بیشتر هوای همدیگه رو داشته باشیم،زندگی اینقدر به یه عده مون فشار نمیاره...

مواظب خودتون باشید و یادتون نره که دوستتون دارم...

بای