بالاخره رفتم پیش مامانم.....

سلام عزیزای دل خواهر!خوبید؟

خب بالاخره بعد از پستهای کوتاه و موقت و پی نوشت،بالاخره فرصتی شد تا بازم مبسوط در خدمتتون باشم!!آخه من وقتی کم حرف میزنم،بهم نمیچسبه!!

بذارید از سه شنبه بگم که مدام از صبح با مامان و داداش و بابا و خاله ام در تماس بودم.از صبح ساعت نه مامان طفلی،لباس پوشیده،منتظر بود که ببرنش اتاق عمل و بالاخره ساعت دو و نیم،داداشم زنگ زد که بردنش و من همینجوری اشکام میومد.هرچی هم میخواستم حرفای شما یادم بیاد که گفته بودین این عمل راحتیه،فایده نداشت.قرآن باز کردم که بخونم،بلکه آروم بشم،ولی اصلٲ تمرکز نداشتم و نخوندم.ساشا هم مدرسه بود.مدام بلند بلند با مامانم حرف میزدم و بهش میگفتم،قوی باش و زود بیا پیشمون!اصلنم نمیتونستم بشینم و همینجوری راه میرفتم.این وسطا،یه ساعتی هم تلفنی با یکی از دوستای عزیزم حرف زدم و همین باعث شد یه کم فکرم از عمل مامانم منحرف بشه و آرومتر بشم.ساعت چهار و ربع هم رفتم دنبال ساشا و آوردمش خونه.خلاصه ساعت فکر کنم،شیش و نیم هفت بود که بابام زنگ زد و گفت آوردنش بیرون.هنوز بیهوشی تو سرشه ولی دکتر میگه مشکلی نیست!!!اینقدر خوشحال شدم که زبونم بند اومده بود و فقط میخندیدم!ساشا هم از خنده من میخندید!!!خداروشکر.....خدارو هزار بار شکر.....

خدا ایشالله سایه همه مامان باباها رو بالای سر بچه هاشون حفظ کنه.از ته دل واسه همه تون دعا کردم!میدونم که دعاهای خیرتون پشت سر مامانم بود!قربون محبت همه تون....

دیگه دل تو دلم نبود که برم مامانمو ببینم.یه بار شب داداشم بهم زنگ زد و گوشی رو داد بهش،ولی اینقدر درد داشت که نتونست حرف بزنه و من بیشتر خواستم که تو این موقعیت کنارش باشم.

این وسط داداش وسطیه هم یه سوتی داد و عکس سلفی خودش و مامانو که رو تخت بیمارستان خواب بود رو گذاشت تو گروه خانوادگیمون تو تلگرام.میگم سوتی،چون داداش کوچیکه که ایتالیاست خبر مریضی مامانو نداشت و یهویی عکسو دید و زنگ زد بهم.هرچی براش توضیح دادم که چیزی نیست و ازین حرفها،آروم نمیشد.عصبانی بود که چرا بهم نگفتید!!!سرتونو درد نیارم،کلی داد و بیداد کرد و بعدم گوشی رو قطع کرد.میدونستم چون یهویی عکسو دیده،به هم ریخته.ته تغاریم هست و شدید مامانی!بهش حق دادم که ناراحت باشه.واسه همین،وقتی سر و صدا میکرد،هیچی نگفتم.طفلی خودش نیم ساعت بعد دوباره بهم زنگ زد و اینبار آرومتر بود،ولی خیلی ناراحت بود.براش توضیح دادم که همه چی یهویی شد و نخواستیم ناراحتش کنیم و الانم حال مامان خوبه و ازین حرفها!

شب که شوهری اومد،گفتم بریم فردا شمال و گفت،نه بابا،الان جاده ها خرابه و به ماشین اعتباری نیست....منم دلخور شدم،ولی چیزی نگفتم و زود خوابیدم.

صبح چهارشنبه با زنگ موبایلم بیدار شدم.خواهرم بود.گفتش ما دیدیم هوا خوبه،راه افتادیم بریم شمال،مامانو ببینیم.جاده هم خوبه،بیاید شما هم.شوهری رو بیدار کردم و بهش گفتم و بازم گفت،ولش کن!الان که خداروشکر عمل کرده و خوبه!بعدم پاشد دست و روشو شست.تخت رو مرتب کردم و از دسشویی اومد و گفت،لباس بپوشید بریم!یه کم ناز کردم،بعدش حاضر شدم و حرکت کردیم.

تو راه،رفتیم رستوران اکبرجوجه،فیروزکوه ناهار خوردیم و ساعت سه رسیدیم.به بابام زنگ زدم که بریم بیمارستان یا بیایم؟گفت بیاید خونه،منم میخوام الان برم بیمارستان.

رفتیم خونه و خواهرم اینا و داداش وسطی و زن داداشمم بودن.داداش بزرگه بیمارستان بود.خواهرم اینا رفته بودن بیمارستان و تازه اومده بودن خونه و داشتن ناهار میخوردن.یه ربع بعد،من و شوهری و بابا رفتیم بیمارستان.تو راهم شیرینی که مامان دوس داشتو خریدیم.تو بیمارستان خاله بزرگم و دختر و پسرشم بودن.حال و احوال کردیم و رفتیم پیش مامان.الهی فداش بشم،رنگش مثل گچ بود!خیلی خوشحال دیدمون.یه ساعتی بودیم و بعدش داداش وسطیم اومد و ما اومدیم خونه استراحت کنیم.

زن داداش و خواهرم شام درس کردن و دیگه نشستیم کلی حرف زدیم و شام خوردیم و شوهری منو برد بیمارستان.داداشمم رفت خونه.با مامان خیلی حرف زدیم.خداروشکر روحیه اش خوب بود.پرستار گفت،یه کم راهش ببر.خیلی درد داشت.دوتا مریض دیگه هم تو اتاق مامان بودن که یکیشون دیسک کمرشو عمل کرده بود و اون یکی هم شکستگی دستشو.همراه جفتشونم دوتا خانم تقریبٲ هم سنای خودم بودن.دیگه شب مامان که خوابید،با این دخترا نشستیم و تا ساعت سه حرف زدیم.بعدم مامان بیدار شد و درد داشت.تا صبح یه کم راه بردمش و پرستار اومد و یه مسکنم بهش زد و بالاخره آرومتر شد.صبح ساعت هشت بابا اومد و گفت تو برو،من ترخیصش میکنم میارمش.اومدم خونه و همه تازه داشتن بیدار میشدن.دراز کشیدم،خیلی خوابم میومد،ولی نخوابیدم.صبحونه خوردیم و خونه رو با خواهرم جارو و گردگیری کردیم و زن داداشمم ناهار درس کرد.واسه مامانمم سوپ درس کردم.دیگه ساعت دوازده اومدن و چقدر خوب بود!اصلٲ خونه با حضور مادر یه رنگ و بوی دیگه داره!جاشو آماده کرده بودیم،دراز کشید و دیگه همه خوشحال بودیم.ناهار خوردیم و شبم تولد داداش بزرگم بود.غروب با شوهری رفتیم بیرون و هرچی گشتیم کادوی مناسب پیدا نکردیم و بازم برخلاف میلم مجبور شدم حرف شوهری رو گوش کنم و پول بدیم بهش تا خودش واسه خودش یه چی بخره.اومدیم خونه و چند نفری واسه عیادت اومدن.شب،بعد از شامم دخترخاله ام و شوهر و بچه اش اومدن و تا یازده و نیم شب بودن!بعداز اینکه رفتن،کیکو آوردیم و عکس بازی کردیم و جالب این بود که چون همه درگیر مامان بودن و فرصت کم بود،همه نقدی کادوشو حساب کرده بودن!!دیگه کیکم جاتون خالی خوردیم و تا ساعت سه نشستیم به حرف زدن و بعدم لالا....

صبح ساعت هشت پاشدیم،صبحونه خوردیم و ساعت نه،خواهرم اینا حرکت کردن سمت تهران.مام ،شوهری رفت یکی دوجا کار داشت،انجام داد و بنزین زد و یه ساعت بعد راه افتادیم.

ساعت دو رسیدیم و قبل از اینکه بیایم خونه،رفتیم خرید کردیم و اومدیم خونه.

ناهارم تو راه ساندویچ خورده بودیم.دیگه من و ساشا پریدیم تو حموم و حسابی خودمونو شستیم و شوهری هم خوابید.الانم که از حموم اومدیم و ساشا رفته رو تخت بغل باباش خوابیده و من طبق وعده،در خدمتتونم.البته با چشمای نیمه باز!!!چون خیلی خوابم میاد!

این چند روز نرسیدم بهتون سر بزنم و بخونمتون،ولی اولین فرصت حتمٱ میام پیشتون.

سعی کردم از خیلی از جزئیات صرف نظر کنم تا زیاد طولانی نشه و خسته نشید.امیدوارم موفق شده باشم.

دوستتون دارم.........یه عاااااااااااالمه!

مواظب خودتون باشید.قدر عزیزاتون و ؛خصوصٲ پدر و مادراتونم بدونید.اونایی که پدر و مادرشون،در قید حیات نیستن هم خدا رحمتشون کنه و روحشون رو شاد کنه.آمین.....

همه تونو به مهربونی خدای بزرگ میسپارم و مثل همیشه بهترینها رو براتون آرزو دارم.

پس فعلٱ بوووووووس......بای