درد وحشتناک و مهمونی

سلام عزیزان.خوبید؟

مینویسم به خاطر اون خوبانی که اینقدر زیاد نگرانم بودن و ازم خواسته بودن بنویسم.به خاطر دوستای عزیزم که تنهام نذاشتن و مدام پیگیر حالم بودن.

البته احتمالٱ ازین به بعد وبلاگمو رمزی کنم و اگه این کارو بکنم،رمزش رو با کمال شرمندگی فقط و فقط به دوستای وبلاگیم میدم.میدونم منصفانه نیست و خیلی از دوستای خوبم که وبلاگ ندارن،تو این چندماهه همراهم بودن و دوس دارن که منو بخونن.ولی باور کنید برخوردهایی که تو این مدت باهام شده هم منصفانه نبوده.نمیتونم اجازه بدم هرکسی که از راه میرسه،به خودش اجازه بده آزارم بده.شاید به قول دوستام ،نباید اهمیت بدم.ولی حقیقت اینه که حرف آدمها خیلی روی من اثر میذاره و نمیتونم نسبت بهشون بی تفاوت باشم.همین پست قبل رو که گذاشتم،علیرغم پیغامهای خییییییلی زیاد و فوق العاده ای که از طرف دوستام داشتم،ولی اسمهای ناشناخته ای هم بودن که میومدن و هرچیزی که لایق بدترینهاست رو بهم میگفتن.درسته که از حرفاشون میشه فهمید که لیاقت حتی فکر کردنم ندارن،ولی من نمیتونم کامنتهامو باز کنم و بشینم و این چیزها رو بخونم و بی تفاوت باشم.به خاطر این متٲسفانه مجبورم اینکارو بکنم.خودتونم شاهد بودید که خیلی مقاومت کردم که وبلاگمو رمزی نکنم و هرکی دوس داره،بیاد بخونه.ولی انگار،این تنها راهیه که میتونم جلوی خوندن وبلاگمو توسط این آدمها بگیرم.بگذریم....

فعلٲ این پستمم که بازه و خوندنش آزاده تا تصمیم قطعیمو بگیرم و اجرا کنم.

حالا بریم سراغ این چند روز....

پنجشنبه تا ظهر رو که فاکتور میگیریم،چون نمیخوام بهش فکر کنم و بازم بحثش باز بشه.

من یه دندون خراب دارم که یک سال پیش بدجوری درد میکرد و دکتر گفته بود باید عصب کشی بشه،ولی من ازونجایی که خیلی خیلی ترسو هستم،از ترس درد عصب کشی،انجام ندادم.خوده دندونه هم بعده چند روز خوب شد و دیگه درد نداشت تا پنجشنبه ظهر که یهو تیر کشید و وحشتناک دردش شروع شد!یعنی میگم وحشتناکا....

دیگه از درد میخواستم زمینو گاز بگیرم.سرمم درد میکرد بدجور!خلاصه که اوضاع افتضاحی بود!زنگ زدم به شوهری که زودتر بیا،من دارم میمیرم!ساشا هم ساعت چهار کلاس زبان داشت که دیدم اصلٲ نمیتونم ببرمش.یعنی فقط تند تند راه میرفتم و گریه میکردم!خواستم مسکن بخورم،ولی چون چند روز بود که دوره ماهانه ام عقب افتاده بود،ترسیدم نکنه ناخواسته حامله شده باشم!!!البته اصلٱ اصلٱ تو این موقعیت بچه نمیخوایم و درواقع بدترین شرایطه واسه ما،واسه بچه دار شدن!ولی خب اتفاقه دیگه،گفتم نکنه حامله شده باشم!رو این حساب قرص نخوردم و ساشا رو آماده کردم و بردمش آموزشگاه زبان و خودمم رفتم داروخونه و بی بی چک گرفتم!ببینین تو اون درد و بدبختی فکر چیا بودم!!!

خلاصه گرفتم و اومدم خونه و خداروشکر خبری نبود و منم با خیال راحت دو سه تا مسکن قوی خوردم ولی هیچ تٱثیری نداشت.یه ساعت بعد رفتم دنبال ساشا و آوردمش.شوهری هم رسید و رفتیم دکتر.یه کم دردم کمتر شده بود.فقط میخواستم بکشم و راحت بشم. رفتیم مطب دکتر و چند نفر قبلمون بودن.نوبتم شد و رفتم تو.دکتر یه خانم تپل مپل و خوشگل و غرق آرایش بود!من خودم اهل آرایشم،ولی این واقعٲ غرق آرایش بود.خیلیم باحال بود.گفتش چون ظاهر دندونت سالمه و موقع خنده مشخص میشه،واسه همین نمیکشم!هرچی گفتم،قبول نکرد و گفت من این کارو نمیکنم،ولی اگه میخوای،بشین برات درستش کنم.شوهری هم هی میگفت،آره بشین درستش کنه!دیگه دکتر اطمینان داد که درد نداره و گفتش من اصلٲ دستم درد نداره،خیالت راحت.خداییشم راس میگفت.البته یه کم درد داشت،ولی اون درد شدیدی که شنیده بودم،عصب کشی داره رو نداشت.پانسمانش کرد و دارو نوشت و گفت دو هفته بعد بیا که ادامه اش رو انجام بدم.خلاصه که شیشصد هفتصد تومن تو این اوضاع پیاده شدیم!!ولی خب دردش خوب شد!

بعدم سی دیهای یازده،دوازده و سیزده شهرزاد رو که ندیده بودیم رو خریدیم و اومدیم خونه.

شوهری گفت،تو سرت درد میکنه،برو بخواب،ما شام نمیخوریم.واسه ساشا بیرون پیراشکی خریده بود و خورده بود.این بود که من رفتم و بیهوش شدم....

جمعه صبح اما با حال بدی بیدار شدم.اصلا خوب نخوابیده بودم و سرمم درد میکرد.این بود که سگ درونم کاملٲ آزاده آزاد بود و تا ظهر صدبار پاچه شوهری رو گرفتم.حتی به نقاشی کشیدن ساشا هم گیر میدادم!البته گیرایی که به شوهرایی میدادم بیراهم نبود و سر موضوعی واقعٲ کلافه ام کرده بود،ولی خب من خودمم دنبال بهونه بودم.البته دعوا نکردیم و فقط من یه ریز باهاش بحث میکردم و غر میزدم.دیگه شوهری از دستم فرار کرد و با ساشا رفتن بیرون دور بزنن.منم واسه حسن ختام برنامه،یه دورم با داداشم دعوام شد که خداییش اونم حق داشتم!خلاصه بعدش نشستم به زار زدن و تا جایی که تونستم گریه کردم.یه ساعت بعد شوهری اینا اومدن و اومد پیشم و باهم حرف زدیم و اونم قول و قول و قول !!!امروز قول میده فردا میزنه زیرش!دیوونه شدم از دستش به خدا.

بعدش دیگه پاشدم اومدم اتاق و باهم دوتا از سی دی های شهرزادو دیدیم و بعدم ناهار.دیروز صبح قرمه سبزی درس کرده بودم،فقط برنج درس کردم.خودمم نخوردم.چون خیلی وقته شبا شام نمیخورم و جمعه شبم شام خونه دوست شوهری دعوت بودیم،اینه که گفتم به جاش ناهار نخورم تا بتونم شام بخورم.

بعده ناهار همه خوابیدیم.بعدشم غروب بهشون عصرونه دادم و یه کم خرید داشتیم که شوهری رفت انجام داد . منم آرایش کردم و آماده شدم.شوهری اومد با ساشا رفتن حموم و اومدن.موهای ساشا رو سه شوار کشیدم و دیگه همه حاضر شدیم،ساعت هشت و نیم رفتییم شیرینی خریدیم و رفتیم خونه شون.اولین بار بود که خونه این دوستش میرفتیم.یکی دیگه از دوستهاشون و خانمش و دخترشم بودن.دیگه یه کم نشستیمو بعدم شامو آوردن.خیلی زحمت کشیده بود و سوپ جو و زرشک پلو با مرغ و بال کبابی درس کرده بودن و چند مدل ژله و سالاد و ماست و زیتون و ترشی و کلی مخلفات!ولی با وجود اینهمه زحمت،متٲسفانه غذاها واقعٲ بدمزه بودن!پلو و مرغ که اصلٲ قیافه شون معلوم بود چه جوریه،واسه همین سعی کردم با سوپ خودمو سیر کنم که واقعٲ افتضاح بود!از شانس بدم،دوتا ملاقه هم کشیده بودم و دیگه کم مونده بود اشکم در بیاد تا نصفشو بخورم!دوست شوهری هم مدام تعارف میکرد و تا از همه چیز برنمیداشتی،از بالا سرت نمیرفت!!!ولی خداییش بال کبابیش خیلی خوب بود.ساشا که طفلی فقط ژله خورد.شوهری هم یه ذره برنج و بال خورد.منم بال و سالاد و البته سوپ!!!!حیفه اونهمه زحمت!ولی خب دستشون درد نکنه،مشخص بود که خیلی زحمت کشیده.دیگه جمع کردن و خانمه و اون یکی خانم که مهمونشون بود،ظرفها رو شستن.البته منم تو جمع کردن یه کم کمک کردم.ولی خب بعده شام خوب بود و نشستیم و با اون دوتا خانمها کلی حرف زدیم و خانم دوست شوهری هم شماره اش رو داد که باهم تماس داشته باشیم.دیگه ساعت دوازده و نیم اومدیم خونه و بعدم لالا....

دیشب خیلی خوابای ترسناکی دیدم و نصفه شب رفتم بغل شوهری خوابیدم.نمیدونم چی دیدم،فقط میدونم خیلی ترسیدم.صبح ساعت نه پاشدیم و صبحونه خوردیم و دیدم خونه کار ندارم و نشستم فیلم نهنگ عنبر رو دیدم که بد نبود،ولی بازم خیلی خوب نبود!نمیدونم من تو فیلم دیدن اینقدر سختگیرم و سخت از فیلمی خوشم میاد،یا بقیه خیلی سلیقه شون با من متفاوته!آخه تعریف ایران برگر و نهنگ عنبر رو زیاد از دوستام شنیده بودم،ولی به نظر من خیلی معمولی بودن!بعدش پاشدم استامبولی درس کردم و ناهار خودیم و ساشا رو بردم مدرسه و خودم اومدم خونه.الانم که کم کم باید حاضر بشم و برم دنبال ساشا.

مواظب خودتون باشید،دوستتون دارم.....بای

پینوشت:آنای نازنینم خیلی برات ناراحت شدم.متٲسفم واسه اونایی که تحمل بودنت رو نداشتن و باحرفهاشون اینقدر آزارت دادن که عطای وبلاگتو به لقاش بخشیدی!متٲسفم....

بهت عادت کردم و دلتنگت میشم.بازم بنویس لطفٱ.