پنجشنبه خوب و جمعه گند!!!!

سلام عزیزای دل من!خوبید؟شب بخیر!

جالبه،من نود درصد پستامو ظهر گذاشتم.یعنی وقتی ساشا رو میذارم مدرسه و میام خونه.الان که دارم شب پست میذارم و میگم شب بخیر،برام یه حس عجیبیه!

چه خبرا؟همه چی خوبه؟الهی که باشه....

بذارید حالا که برعکس پستهای قبلیم که روز مینوشتم،امشب،شب دارم پست میذارم،یه کاری رو هم عکس پستای قبلی انجام بدیم.همیشه آخر پستام دعا میکردم و آرزوهای خوب براتون میکردم،امشب دوس دارم اول پستم دعا کنم.یه جورایی حس دعا کردن دارم امشب!

بعضی از دوستام این روزا حالشون خوب نیس،بعضیام عزیزاشون مریضی یا مشکلی دارن.یه سری هم ناراحتیها یا مشکلاتی دارن و این باعث شده چشاشون اشکی و دلشون ابری بشه.خیلی ناراحت کننده است که درد و غم داره میشه فصل مشترک اکثرمون!هروقت یکی از ناراحتی یا مشکلش حرف میزنه،اکثرٲ سر تکون میدن و میگن که خوب درکش میکنن!کاش نمیفهمیدیم!کاش اینقدر خوب درد و غم همدیگه رو درک نمیکردیم!این درک کردن نشون میده که خودمونم مشابه این؛ناراحتیها رو داشتیم،یا داریم.ای کاش روزی بیا که ما شادیهای همدیگه رو درک کنیم.روزی بیاد که وقتی حرف از ناراحتی و مشکل میشه،نفهمیم طرف داره از چی حرف میزنه!اینقدر دلمون و زندگیامون از شادی و خوشبختی پر باشه که دیگه هیچ جایی واسه غم و ناراحتی وجود نداشته باشه....

ااینا رو امشب دارم از ته دلم میگم.....

واقعٲ واسه ناراحتی دوستام ناراحتم و خیلی خیلی دوس دارم مشکلاتشون حل بشه.

اسم نمیبرم چون دلم نمیخواد تو اینجور موضوعها اسم دوستام رو بیارم.دوس دارم اسم همه تون رو به شادی بیارم.

یکی از خوانندههام،امشب بهم کامنت خصوصی داده بود که مشکلی داره و خیلی زیاد استرس داره و ازم خواسته؛بود براش دعا کنم.حالم بد شد با خوندن این کامنت.اول از بابت اینکه یکی از همراههام مشکلی داره که اینجوری پریشونش کرده و بعدم واسه اینکه،من چیکار میتونم براش بکنم.مسلمٲ من اصلا به این خوبی که شاید شماها با لطف و خوبیتون،بهم نگاه میکنید نیستم!نه بنده خوبی برای خدا هستم،نه آدم خیلی خوبی.زندگی خودمم که میبینید کلی مشکل و گرفتاری داره.راستش خیلی وقته واسه خودم دعا نکردم.آخه نمیدونم چی بخوام.فکر میکنم خدا که داره اوضاعمو میبینه،از دلمم خبر داره و میدونه چی میخوام،پس اگه بخواد کاری بکنه،میکنه دیگه!شایدم اینا توجیهه واسه اینکه روم نمیشه از خدا چیزی بخوام!ولی برای بقیه زیاد ازش خواستم و میخوام.امشبم برای همین دوستی که کامنت داد،زیاد دعا کردم.گفتم خدایا ،من به اون پاکی نیستم که حرفم پیشت برو داشته باشه،ولی تو نه به خاطر من،بلکه به خاطر بزرگی و بخشش خودت کمکش کن و مشکلش رو حل کن.همه تون لطفٲ امشب واسه همه کسایی که میدونید مشکل دارن دعا کنید و از خدا بخواید مشکلشون رو حل کنه و مریضهاشونو شفا بده.

انگار امروز نمیشه روزمره نوشت،مثلا قرار بود یه مقدمه کوتاه بگم،ولی داره طولانی میشه!اشکال نداره،یه بارم مقدمه از اصل طولانی تر بشه،به جایی ازین دنیا برنمیخوره!

دیروز خونه تکونی داشتیم و تا بعدازظهر یکسره سرپا بودیم.بعدش که وقت کردم گوشیمو دست بگیرم و نتم رو روشن کنم،دیدم چندین پیام پشت سر هم تو تلگرام برام اومده.باز کردم دیدم از طرف یکی از دوستای خیلی عزیزمه که رفته حرم امام رضا و ازونجا با گوشیش عکس میگیره و برام میفرسته.حتی تا داخل حرم هم گوشیشو قاچاقی برده بود و یواشکی عکس گرفته بود و فرستاده بود.بعدم نوشته بود که امروز اومدم امام رضا و همه اش جلو چشمم بودی و کلی برات دعا کردم!با دیدن یهویی اون عکسها که رتوش شده و تر و تمیز نبودن و دلی و مستقیم از اونجا برام گرفته بود و فرستاده بود،بی اختیار اشکم جاری شد و یه حس غریبی پیدا کردم!انگار که خودمم رفته بودم امام رضا.دقیقٲ انگار اونجا بودم!به عکس ضریحش نگاه کردم و همه تونو یادم آوردم و براتون دعا کردم.دلم آرامش اونجا رو خواست!به هیچ چی کار ندارم،من ولی اون آرامشی که به محض ورود به حیاط حرم بهم دست میده رو دوس دارم.و این روزا خیلی خیلی به این آرامش نیاز دارم!

ممنونم ازت سارای نازنینم!دوستت دارم دوست مهربون و خوش قلبم.....

خب حالا چند خطم روزمره بنویسم.دو روز خیلی متفاوت رو آخر هفته داشتم.پنجشنبه عالی و دوس داشتنی و جمعه افتضاح!!!پنجشنبه به بهونه تولد دوست نازنینی،با دوتا از دوستای عزیزم دور هم جمع شدیم و لحظات خوبی رو گذروندیم.چون دوستایی که باهم بودیم جزء دوستای وبلاگیم هستن و نمیدونم که دوس دارن و راضی هستن به تعریف این دیدارها و دورهمی ها،بنابراین نمیتونم جزئیات اون روز رو براتون بگم با عرض شرمندگی.در هر حال روز خیلی خوبی بود.....

جمعه ولی کاملا متفاوت بود!صبحش پا شدیم شوهری پرده ها رو درآورد و انداختم تو ماشین و بعدم ملافه؛ها و رو بالشی ها رو.سه بار تا ظهر ماشینو روشن کردم و سری سری ریختم تو ماشین.پرده ها رو که بعداز اینکه درآوردیم،باز نصبشون کردیم.چون خشک کن که زده میشه فقط در حد یه نمی داره که اونم آویزون باشه،خودش خشک میشه و چروکشم گرفته میشه.اون وسطام یخچالو خاموش کردم و کامل یخچال و فریزر رو شستم.یعنی دهنم سرویس شد!دیگه کمرم داشت میشکست!شوهری هم کل نشیمن رو خونه تکونی کرد.یعنی مبلا رو کشید جلو و سرامیکها و تمیز کرد و در و پنجره ها و چهارچوبها رو دستمال کشید!

خلاصه از کله صبح تا ظهر جفتمون یه لنگه پا بودیم و مثل....کار میکردیم!

بعدش موبایلش زنگ خورد.دوستش بود.این دوستش معامله ماشین انجام میده وطبق معمول میخواست بره ماشین ببینه و از شوهری پرسید که اونم میخواد بره یا نه،که اونم طبق معمول گفت،بعله!!!شوهری گفت من میرم و نهایتا یه ساعته برمیگردم!ساعت دوازده بود.چون اون روز کار داشتیم،صبح ساعت هفت و نیم کارامونو شروع کرده بودیم.دیگه شوهری کاراشو تموم کرد و رفت و من همچنان کار داشتم.

حالا یه پرانتز باز کنم یه چیزی رو هم اینجا بگم.شب قبلش به شوهری گفتم چون فردا؛کار داریم،ناهارو یا حاضری بخوریم یا از بیرون بگیریم که گفت،من فقط یه رووز ناهار خونه؛ام و میخوام غذای خونگی بخورم!رو این حساب،من وسط اوووووونهمه کار داشتم پلو و خورشتم میپختم.چون ایشون هوس قیمه بادمجون کرده بود!!

بعد ساعت شد یک و نیم و ساشا هم طفلی گرسنه اش شده بود.زنگ زدم که پس چرا نمیای،گفت الان میام.ساعت دو پیام داد که ناهار ساشا رو بده،من میام باهم ناهار میخوریم!این مثلا همون یه روزی بود که قرار بود کنار هم غذای خونگی بخوریما....

ناهار ساشا رو دادم و خوابید.شوهری هم زحمت کشیدن و ساعت چهار و نیم اومدن!حالا تصور کنید،من روز قبلش پریود شده بودم،ولی دردش امروز به شدت شروع شده بود،از صبحم مثل چی کار کرده بودم،یه لقمه غذا هم دهنم نذاشته بودم!!!خلاصه که انبار باروت بودم و به محض اومدن شوهری،منفجر شدم!یعنی هرچی که باید و نباید رو بهش گفتم!نمیدونم،شاید من زن بدی باشم،شاید اگه خیلی از شماها بودید،منطقی با موضوع برخورد میکردید و میگفتید،اوکی رفته پیش دوستش و یه کم دیر شده!ولی من نمیتونم اینجور مواقع منطقی باشم!شاید برخوردم خشن بود،ولی هنوزم به نظرم کاملا حق داشتم.بحث رفتن پیش دوستش نیست.بحث اینکه زمان از دستش در رفته و مشغول تماشای ماشینا شده هم نیست!درسته از صبح پا به پای من کار کرده بود،ولی برای من فقط بحث احترام بود!من وسط اونهمه کار و آب و یخ و آت آشغالهایی که کف آشپزخونه ولو بود و خودمم توشون وول میخوردم فقط و فقط به خاطر یک کلمه حرفی که شب قبل زده بود و گفته بود دلش غذای خونگی میخواد،براش غذا درست کرده بودم و این یعنی اینکه به خودش و خواسته؛اش احترام گذاشته بودم!

دیدن ماشین،حرف زدن با مشتری یا هرکار دیگه ای نباید ارجحیت میداشت به ناهار خوردن با زن و بچه.اونم وقتی خودش همچین خواسته ای داشت!اینا رو نگفتم که خودمو پیشتون توجیه کنم،فقط گفتم که بدونید دلیل عصبانیتم چی بود.چون شاید کسی که از بیرون به قضیه نگاه کنه،فکر کنه این مقدار عصبانیت برای دو ساعت دیر کردن؛خیلی زیاد و غیر منطقیه؛ولی من وسط این دو ساعت تاخیر،تحقیر و بی احترامی به خودم رو دیدم و نتونستم تحمل کنم!

دعوای شدیدی نکردیم.یعنی اون غیر از یکی دو جمله،حرفی نزد.منم زیاد طولانی دعوا نکردم ولی خب همونقدرشم خیلی حرفها زدم.آخر سرم پلو و خورشت رو خالی کردم تو سطل آشغال و گفتم دیگه حق نداری از غذاهایی که من میپزم بخوری!

دیگه از غروب جمعه چیزی نمیگم.چون؛چیزی وجود نداشت.همه اش خودم تنها تو اتاقم بودم و شوهری هم اونور!

امروز رو هم خلاصه بگم و تمومش کنم.تا ظهر ملافه ها و رو بالشی هایی که دیروز شسته شده بود رو کشیدم و خونه رو مرتب کردم و ناهار گذاشتم.بعدازظهرم فقط کتاب خوندم و موزیک گوش کردم و قهوه خوردم!آها اینم بگم.یکی بهم پیغام داده که تو مثلا خیلی با کلاسی که مدام میگی قهوه خوردم و نسکافه خوردم؟!

واقعٲ قهوه خوردن نشان با کلاسیه؟!جل الخالق.....

خب خداروشکر که ما یه چیزمون با کلاسه لااقل!فکر نمیکنم قهوه و یا هرنوع کافی دیگه ای از چای گرون تر باشه!من خب اصلا چای خور نیستم،یعنی اگه جایی برم و باشه،میخورم،ولی خودم واسه خودم هفته؛ای یکبارم درس نمیکنم.ولی خب برعکس معتاد قهوه و نسکافه و اینجور چیزام!خب درس کردنشونم راحته دیگه.یه لیوان واسه خودم درس میکنم.ولی چایی رو آدم بخواد درس کنه کلی دنگ و فنگ داره!دیگه خلاصه ببخشید اگه این موضوع باعث ناراحتی شده!!!

بعدازظهرم رفتم یه کم پیاده روی کردم چون هوا عالی بود.بعدم رفتم دنبال ساشا و آوردمش.داداش کوچیکه ایمو زنگ زد و کلی حرف زدیم.هنوز هفت هشت روز تا تموم شدن امتحاناشون مونده.ایشالله بتونه خوب بده و جواب زحمتهاشو بگیره.خیلی باهم حرف زدیم.دلم براش یه ذره شده!

شامم نمیخواستم درس کنم،ولی باز دلم نیومد و ماکارونی درس کردم.گرچه هنوز قهریم و شوهری هم غذا رو نخورد!!!

منم که تو اتاق خواب تشریف دارم و یهو حس نوشتنم اومد و دارم براتون مینویسم.نظراتتون همیشه برام باارزشه.به تعداد آدمها ،نظرات مختلف راجع به یه موضوع واحد وجود داره.پس اصلا اصلا اصلا اینجوری نیس که من از شنیدن نظرات مخالف شما راجع به خودم یا رفتارام یا کارام ناراحت بشم.قربون صدقه الکی کسی نمیرم و این انتظارم بالطبع از دیگران ندارم.اگه هر انتقادی نسبت به خودم یا کارام دارید،پذیرا هستم و با احترام میخونم و جواب میدم.پس خودتونو ملزم ندونید که ازم تعریف و تمجید کنید.خودم میدونم که اخلاقای گند زیاد دارم.

خوشحالم که اینجا رو باز کردم و شماها رو دارم.واقعٲ خوشحالم....

یادتون نره که امشب برای همه کسایی که میشناسید یا میدونید که مشکلی دارن،دعا کنید.حالا اگرم فردا،پس فردا این پستو خوندید،اشکال نداره،بازم دعا کتید.

منم امشب برای تک تک تون دعا کردم و از ته دلم امیدوارم که هییییییییییچ مشکل و مرضی و غم و ناراحتی نداشته باشید و اینقدر فکراتون آزاد باشه که شبا تا سرتونو رو بالشت میذارید خوابتون ببره.نه مثل من که هزااااااار بار مثل کتلت این رو اون رو میشم تا بالاخره بعده سه ساعت بتونم بخوابم!

فکر میکنم خیلی طولانی شد.راستشو بخواید حال دوباره خونی و ویرایششم ندارم.طبق معمول به بزرگی و مهربونی خودتون ببخشید.

شب تون خوش.....