موبایل....پر!!!!

سلام 

خوبید؟به قول دکتر فرهنگ،در هر حالی که هستید،هرکی این سوالو ازتون پرسید،جواب بدید،عااااااااااالی!

الهی که عالیه عالیه عالی باشید.

من عضو یه کانال تلگرامم که مربوط به یکی از شرکتهاست و مطالب علمی بیشتر میذاره.این کانال،هر روز صبح یه عکس و متن برای صبح بخیر میذاره،یه عکسم برای هواشناسی اون روز!منم این عکس هوا شناسی رو هر روز صبح برای سه تا گروه دوستان و خانوادگی که داریم میفرستم!حالا اگه یه روز صبح مثلا یه کم دیر بشه،همه شون صداشون درمیاد،که بابا ظهر شد،زود باش بگو هوا چطوره امروز!!!! انگار من از ایستگاه هواشناسی قراره براشون گزارش بدم!

فکر کنم همون عادت باعث شده که تو نود درصد پستامو بعداز سلام و احوال پرسی به گزارش هوا بپردازم!خخخخخ

به هر حال،امروز هوا خیلی خوبه.بهاریه بهاری!کاش تابستونم هواش اینجوری بود!

خب برسیم به گفتنیها.....

شنبه رو که گفتم براتون،یکشنبه صبح پاشدم تی وی رو روشن کردم و یه کم با ساشا قر دادیم و حالمون جا اومد،بعدم طبق روال بعد از عیدمون،به عنوان صبحانه،میوه خوردیم!خیلیم عالی!

واسه؛ناهار قیمه گذاشتم.فعلا افتادم رو دنده خورشتی جات!قیمه خب سریعتر از قورمه حاضر میشه.دیگه موقع ناهار،خوب جا افتاده بود.خوردیم و ساشا رو بردم مدرسه و اومدم خونه.شوهری قبل از عید یه روز که میومد خونه،برام سه؛تا کتاب خرید!ولی هیچکدومو شروع نکردم.یعنی اولش شروع کردن یه کتاب برام سخته.ولی وقتی بخونم و اگه جذاب باشه،دیگه با جرثقیلم نمیتونید منو از روش بلند کنید!

خلاصه اون روز هرکاری کردم،یک کدومشونو شروع کنم،دیدم نمیشه!این بود که رفتم سراغ ژان کریستف!خوندینش؟از رومن رولانه.این کتاب معرکه است.اتفاقا یکی از کتابایی که شوهری گرفته هم،نویسندهاش رومن رولانه!حالا باید یه روز شروع کنم،بخونمشون.خلاصه نشستم به خوندن و دیگه ساعت سه خوابم گرفت.همونجا کنار شومینه خوابیدم.

از ساعت سه و نیم،هر پنج دقیقه بیدار میشدم و ساعتو نگاه میکردم.میترسیدم خواب بمونم و نرم دنبال ساشا.دیگه یه ربع به چهار،دیدم اینجوری خوابیدن فایده نداره،پاشدم یه قهوه واسه خودم درس کردم و خوردم و سرحال شدم.بعدم حاضر شدم و رفتم دنبال ساشا و اومدیم خونه.

مامانم زنگ زد و حرف زدیم.

واسه شام بادمجون شکم پر خواستم درس کنم که دیدم ساشا که نمیخوره بادمجون و مجبورم واسه اون یه چیز دیگه درس کنم!واسه همین بی خیال شدم و گوشت چرخ کرده درآوردم و کتلت درس کردم.

شوهری اومد و شام خوردیم و نشستیم به تی وی دیدن و حرف زدن.به یکی از دوستاش یه تومن بدهکاره.یعنی چند روز پیش که باهم جایی رفته بودن،لازم داشته،کارتشم که دست من بود،اینه که دوستش براش کارت کشید.واسه همین زنگ زد بهش تا از شماره کارتشو بگیره،پولشو بدیم.دوستشم گفت که کارتمو دیروز گم کردم!اگه میخوای نقدی بده!گفتم،وا یعنی دوتا آدم همین یه کارتو داشتن؟شوهری گفت،چه میدونم.شایدم نقدی بیشتر به کارش میاد.خلاصه گفتش من فردا صبح وسط روز میرم بانک پول میگیرم و شب میارم،تو فردا ببر بده به خانمش.آخه نزدیکمونن و با خانمشم یه نیمچه ارتباطی دارم.گفتم اگه میخوای خودم برم پولو بگیرم و بهش بدم.گفتش،نه چون خودمم فردا همون بانک یه کار دارم،بانکم که نزدیک اداره است،میرم و میگیرم.

دوشنبه رو صبحش میخواستم برم بیرون،کار داشتم،ولی اصلا حوصله شو نداشتم.این شد که نشستم تو خونه و واسه ناهار عدس پلو درس کردم،بعدم که ساشا رو بردم مدرسه،کلا کمدها و کشوها رو ریختم بیرون و بازم کلی لباس اضافه از توشون درآوردم!تازه قبل از عید کلی لباس داده بودم بیرون.من کلااینجوریم،زود لباس دلمو میزنه.بعدم چون به یه خانمه میدم،دوس ندارم زیاد کارکرده و کهنه باشن.بالاخره اون طفلی هم قراره بپوشدشون دیگه.دیگه کلی کشوهام خلوت شد.روز قبلشم که کلا پالتوها و لباسای گرممو جمع کردم و فقط دو سه تاشو گذاشتم دم دست و لباسای بهاره و تابستونی رو درآوردم.عاشق لباسای رنگی رنگی هستم....

غروب میرفتم دنبال ساشا،هوا عااااااالی بود.یعنی بهاریه بهاری!نم نم بارونم میومد و دلم میخواست ساعتها راه برم!دیگه رفتم دنبال ساشا و سوئیشرتشم با خودم بردم و دادم پوشید و بعدم رفتیم یه کم قدم زدیم.بارون که شدیدتر شد،ترسیدم ساشا سرما بخوره،اومدیم خونه.وگرنه،اگه خودم بودم که تا شب بیرون میموندم!مادر بودنم دست و پای آدم رو میبنده ها....

سر راه که قدم میزدیم،رفتم قصابی و نیم کیلو جگر خریدم.این قصابیه رو چون مطمئنم جیگراش تازه است،ازش میگیرم،وگرنه میدم شوهری بگیره.چون من اصلا گوشت و جیگر رو نمیشناسم و نمیتونم خوب و بدشو تشخیص بدم.

شب جیگرا رو شستم و یه تیکه اش رو خرد کردم واسه شام و بقیه اش رو همونجوری گذاشتم تو فریزر.سیب زمینی و گوجه رو با؛جیگر سرخ کردم و شوهری اومد و شام خوردیم.حالش ولی گرفته بود.

دیگه قبل از شام چیزی نپرسیدم،شامو که خوردیم پرسیدم چی شده؟گفت،میخوای گوشی موبایلی که بهت قول دادهبودم بخرمو،ماه دیگه بخرم؟!

آخه واسه روز زن شوهری تهران بود و من شمال.وسط عید بود دیگه.بعدش که زنگ زد و بهم تبریک گفت،گفتش بعده تعطیلات که برگشتیم تهران،برای کادو میخوام برات گوشی موبایل بخرم.البته گفت،زیاد گرون نمیتونم بخرما،حدودا یک،یک و دویست سیصد.منم یه چندتا انتخاب کرده بودم.دیشب که اونجوری گفت،گفتم چطور؟گفت امروز رفتم بانک پولو گرفتم و رفتم اداره.غروب که برمیگشتم،پولا تو کیفم نبود!!!!راستش نمیدونستم چی بگم.میخواستم بگم،خب چرا پولاتو تو کمدت نذاشتی و همونجوری گذاشتی تو کیف پولت بمونه!ولی دیدم سرزنش کردن فایده نداره.گفتم،دیگه کاریه که شده!ولش کن....

گفت،نمیتونستم اونجا به کسی تهمت بزنم،بالاخره خیلیا بودن.گفتم،معلومه که نمیشد بهشون بگی.میخواستی چیکار کنی،بگردیشون؟!خلاصه دیگه حرفشو نزدیم،ولی تو خودم ناراحت بودم.بالاخره کم یا زیاد،پولی که از آدم میره،زور داره!شوهری هم زودتر خوابید،میدونستم خودشم ناراحته!چرا آخه باید آدم مالشو تو هفت تا سوراخ قایم کنه تا بقیه بر ندارنش؟!اصلا چرا باید یه آدم به خودش اجازه بده دست تو جیب و کیف بقیه بکنه؟!من همیشه این عقیده رو داشتم و دارم که بزرگترین گناه،دزدیه.حالا از هر نوعش!بگذریم....

امروز صبح ساعت هشت و نیم پاشدم.ساشا هم بیدار شد.نشستیم پرتقال و موز خوردیم.شوهری زنگ زد و گفت،میتونی بری بانک پول برداری بدی به،خانم دوستم؟گفتم،بله!حاضر شدم و رفتم بانک و پولو گرفتم و به خانم دوستش زنگ زدم که گفتش خونه ام.رفتم و پولو دادم و کلی تشکر کرد و اومدم.

هوا یه کم سرد بود،اومدم یه فنجون کافی درس کردم و کنار شومینه نشستم و خوردم.بعدم با ساشا درساشو کار کردم و ناهارم قاطی پلو درس کردم!با سیب زمینی و پیاز و فلفل دلمه ای و قارچ و گوشت چرخ کرده و رب! یعنی به معنای واقعی قاطی پلو بود.ناهار ساشا رو دادم و بردمش مدرسه.معلمشون گفت،قمقمه ای که بهش داده بودید،افتاد زمین و شکست!گفتم،فدای سرش!جنازه قمقمه مرحومو گرفتم و رفتم مغازه یه لیوان براش خریدم و دادم بهش و اومدم خونه.

ایشالله که خدا همه مونو از ضررهای بزرگ حفظ کنه.اینا به هرحال کوچیکن و قابل جبران.

ببینم نکنه از خوش گذرونیای عید گفتم،چشمم زدید؟آره؟!پاشم پاشم برم یه اسفندی واسه،خودم دود کنم تا زندگیم به فنا نرفته!!!

شوخی کردم،زندگی همینه دیگه!یه روز پول میاد دستت،یه روز از دستت میره.یه روز یه چیز میخری،یه روز میشکنه!

خب دیگه من برم به زندگیم برسم.

راستی،اینستاگرام باعث نشه،اینجا سوت و کور بشه ها!اینجا،جای خود،اونجام جای خود.اینجا راجع به پستم حرفاتونو دوس دارم بشنوم،اونجام راجع به چیزایی که هست.کلا دوتا پیج متفاوته.

من عاشق وبلاگمم و دوس ندارم اینجا فدای اینستا بشه و سوت وکور و ساکت بشه!اوکی؟

ببینم میتونیم هردوجا رو پر رونق و فعال نگه داریم!من و شماها دوستای گلم!

دیگه اینکه،دوستتون دارم و به بودنتون کنارم افتخار میکنم!همراهیتون برام دلگرم کننده است!

آها،یکی از دوستام تو اینستا گفته بود،تصوری که ازت داشتم،یه چهره مادرانه تر بود.نه اینجوری دخترونه و شیطون!جالب بود برام.فکر کردم،دیدم راس میگه،قبلنا انگار مامانا قشنگ معلوم بود مامانن.مثل مامان بزرگا که زمان ما،انگار همه شون شبیه هم بودن.پیر بودن و با نمک و مهربون،با خونه های گرم و با صفا.ولی الان مامان بزرگا،ماشالله از مامانا جوون تر و خوشگلترن!دیگه شبیه مامان بزرگا نیستن انگاری!

امیدوارم خدا همه مون رو بغلش بگیره و تمام امسال رو تو تمام لحظات خوب و بدش،کنارمون باشه و نذاره از آغوش گرم و پر مهرش خارج بشیم.....

مواظب خودتون و خوبیاتون باشید لطفا.

اوه اوه یه باد و بارونی یهو شروع شد که نگو!من رفتم تماشا....

بوووووس....بای

اینستاگرام ؛ mahnazblog