عجب صبری خدا دارد.....

سلام عشقولیا

خوبید؟تند تند بنویسم که هزار تا کار دارم!!!

خوبید؟خوش میگذره؟همه چی اوکیه؟الهی که باشه....

زود تند سریع میریم سراغ چهارشنبه!

شوهری خونه بود اون روز.پاشدم چایی گذاشتم،صبحونه شونو حاضر کردم و رفتم باشگاه.جدیدا زود میرم باشگاه.اینجوری تا ظهر برمیگردم و به کارامم بهتر میرسم.

داشتم برمیگشتم که نزدیک باشگاه دیدم یکی از پشت صدام میکنه.برگشتم دیدم شوهریه!گفتش از مدرسه جدید ساشا زنگ زده بودن.رفته بودم اونجا.فرم سنجشو دادن.تاریخش مال اواخر مرداده.گفتش تو ماشینو بگیر برو خونه،من جایی کار دارم و میام خودم.سوار شدم و تو راهم یه بستنی واسه ساشا خریدم و اومدم خونه.

ناهار درس کردم و خوردیم و شوهری خوابید و منم ساشا رو بردم کلاس زبان و اومدم خونه.شوهری هم بیدار شده بود و رفت حموم دوش گرفت.گفتش بعده اینکه ساشا رو آوردی میری خرید؟گفتم آره ولی نمیتونم اینهمه رو خودم بیارم بالاها!باید بیای پایین کمکم.گفتش پس ولش کن،باهم بریم خرید!!!آی تنبلن این مردا!

رفتیم دنبال ساشا و گرفتیمش و رفتیم خریدامونو کردیم و اومدیم خونه.وسایلو جابه جا کردیم و تازه نشسته بودیم که خواهرم زنگ زد و گفتش چون فردا و پس فردا مهمون داریم،گفتیم اگه هستید،امشب بیایم خونه تون!

آخه تولد خواهرم شنبه است و قرار بود واسه تولدش بریم اونجا که دو سری مهمون ناخواسته قرار شد بیان خونه شون و همه چی کنسل شد.حالا گفتش که بیایم خونه شما.گفتم اوکی بیاید.

بعدم پا شدم سریع وسایل لازانیا رو آماده کردم و همزمان شروع کردم به درس کردن کیک تولد!!!شوهری رو هم فرستادم بیرون یه سری وسایلی که کم داشتم رو گرفت.اینجوری بهتون بگم که از ساعت هشت که خواهرم زنگ زد،تا ساعت نه،من لازانیام آماده تو فر بود،کیکمم تزئین شده تو یخچال بود،آب طالبی هم گرفته بودم و میوه هارم شسته بودم و تو ظرف چیده بود رو میز!!بعله،ما اینیم دیگه!البته دروغ نگم،میوه ها رو شوهری شست و چید تو ظرف.

حالا عکس کیکمم میذارم اینستا.از لازانیام قبل از فر عکس گرفتمو اونم شاید بذارم!

دیگه خواهرم اینا اومدن و کللللللی از تغییراتی که داده بودیم خوششون اومد.مخصوصا از پرده.

شامو خوردیم و نشستیم به حرف زدن و فیلم دیدن.بعدم کیکو آوردم و حسابی سورپرایز شدن!میگفت چطوری یه ساعته تو هم شام درس کردی هم کیک!من بودم به املتم نمیرسیدم!هه هه 

بعده تولد بازی دیگه ساعت یک بود که خوابیدیم.

پنجشنبه شوهری رفتش سرکار.منم واسه صبحونه املت درس کردم و خوردیم و جمع و جور کردم و با خواهرم اینا راه افتادیم.اونا میخواستن برن خونه شون و منم رفتم که برم باشگاه.سر راه رفتیم سبزی خورد شده بخریم واسه خواهرم.اون سبزی آش خرید و پیاز داغ و آرد برنج.منم سبزی آش و آرد برنج.بعدم خداحافظی کردیم و رفتم باشگاه.

تمرینام که تموم شد برگشتم خونه و دوش گرفتم و ناهار درس کردم،خوردیم و خوابیدیم.شوهری ساعت چهار و نیم اومد و نشستیم باهم حرف زدیم و ساشا هم بیدار شد و عصرونه خوردیم و رفتیم بیرون یه چرخی زدیم و اومدیم خونه پایتخت دیدیم،شام خوردیم،والیبال دیدیم و کلی هم حرص خوردیم و لالا....

جمعه کلا ازون روزای سگیم بود!از صبح بی دلیل عصبی بودم و دلم گریه میخواست.گفتم صبح بریم پارک بشینیم صبحونه بخوریم شاید حالم بیاد سر جاش.شوهری گفت،ماه رمضونه ها!!!گفتم؛اااا راس میگی.پس همینجوری بریم یه هوایی بخوریم،با ساشا هم بازی کنیم و بیایم.بی میل بود.گفتش من که یه کم دستم درد میکنه!میخوای تو و ساشا برید.ناراحت شدم.میدونستم دست دردش بهونه است.حوصله اومدن نداره.ولی چیزی نگفتم.گفتم باشه با ساشا میرم.صبحونه رو حاضر کردم و خوردیم و به ساشا گفتم بیا بریم پارک بازی کنیم باهم.گفتش نه مامانجون من نمیام.میخوام سی دی مو ببینم.خودت برو!!!

بغضم گرفته بود!گفتم ببین اوضامو!یه روزم که دلم گرفته و میخوام برم تا این پارک کوفتی و هوا بخورم،شوهر و پسرم هیچکدوم پام نیستن!

پاشدم ظرفها رو جمع کردم و شستم و جارو برقی رو آوردم خونه رو جارو کشیدم.دست خودم نبود،اشکام میومد.شوهری گفت،خب بچه است.بیا باهم بریم.گفتم اون بچه است،تو ازون بدتری!همین که خونه تمیز باشه و غذا خوشمزه باشه و حال و هولت به راه باشه،هیچی نمیخوای!اصلا بودن منو واسه همین چیزاس که میخوای!گفت،دیگه داری مزخرف میگی!یه کم حرف زد و منم اصلا جوابشو ندادم.جاش مثل چی،کار کردم!!!

کل خونه رو جاروبرقی کشیدم و یه گردگیری درست و حسابی کردم و طی کشیدم و ناهار درس کردم و یخچالو تمیز کردم و دیگه خیس عرق بودم.رفتم دوش گرفتم و یادم اومد باید یه پولی رو واسه دوستم واریز میکردم.سریع لباس پوشیدم و رفتم.به شوهری هم گفتم میرم تا عابربانک.گفتش خب با ماشین برو،گرمه.گفتم نمیخواد!!

رفتم و اینقدر هنوز ناراحت بودم که خیلی خیلی تند میرفتم.وسط راه بودم که دیدم شوهری با ماشین اومده دنبالم!!!سوار شدم و حرف نزدیم.رفتیم بانک و پولو واریز کردیم و اومدیم خونه.

ناهار آماده شد،خودم گرسنه ام نبود.واسه اونا کشیدم و خودمم رفتم رو تخت و کتاب خوندم.شوهری و ساشا خوابیدن و منم ساعت چهار خوابم گرفت.خوابیدم تا ساعت پنج.بعدش پاشدم چای گذاشتم با شیرینی آوردم خوردیم و ساشا هی به باباش میگفت،چرا مامانجون ناراحته؟چرا باهام قهره؟شوهری گفت،مامانی با پسری قهری؟گفتم نه!گفتش،دیدی قهر نیست.گفت چه فایده که قهر نیست،وقتی از صبح یه بارم نیومده نازم کنه!!!

یه کم گذشت و صداش کردم و بوسش کردم و نازش کردم.گفتم وقتی من همیشه فکر میکنم چیکار کنم که تو خوشحال بشی،تو نباید به فکر من باشی؟نباید حرف منو گوش کنی؟وقتی تو و بابا به فکر من نیستید و هرکدوم دنبال راحتی خودتونید،خب منم تنها میمونم و غصه میخورم!گفتش من پشیمونم که باهات نیومدم پارک!!!حتما بهم خوش میگذشت!آها یه چیز دیگه ام بهتون بگم.اون روز این بیت شعر افتاده بود تو دهنم و مدام میخوندمش،با ما به ازین باش که با خلق جهانی.بعدش دیدم ساشا تو اتاقش داره با اسباب بازیاش بازی میکنه و با خودش میخونه،با ما بپزیم آش !!!!

خلاصه بعده مراسم آشتی کنون،ساشا و شوهری رفتن جلوی در بدمینتون بازی کردن و منم نشستم خندوانه دیدم که اصلنم قشنگ نبود.بعدشم پایتخت شروع شد و همزمان واسه شام پیراشکی درس کردم.

اومدن بالا شام خوردیم و فوتبالا رو دیدیم و به شوهری گفتم امشب فوتبال آخر شبم میخوام ببینم.گفتش من ولی خوابم میاد.یه نیمه اش رو دید و ساعت دوازده و نیم خوابید .ساشا هم رفت خوابید.ساعت یه ربع به یک والیبال ایران آمریکا شروع شد.سه ست رو دیدم و دیگه خوابم گرفت و خوابیدم.

صبح خیلی خوابم میومد،ولی ساعت هشت بیدار شدم قهوه درس کردم خوردم و واسه ساشا هم لقمه نون و پنیر درس کردم گذاشتم رو اپن و آماده شدم.ساشا رو صدا کردم و گفتم من دارم میرم باشگاه.گفتش باشه.

رفتم باشگاه و انگار حالا که من زود میرم،همه تصمیم گرفتن زود بیان!!!ساعت نه صبح باشگاه کلی آدم توش بود!

وسط ورزشم ساعت ده زنگ زدم به ساشا دیدم جواب نمیده.گفتم خب دیشب دیر خوابید،احتمالا خوابه.باز ده و نیم زدم جواب نداد.چون عادت داره صبح زود بیدار میشه ترسیدم!البته میدونستم که اگه تو اتاقش در حال سی دی دیدن باشه،صدای موبایلو نمیشنوه.چون گوشی تو نشیمن بود.با اینحال هر چند دقیقه یه بار زنگ میزدم.دیگه یه ربع به یازده به مربیم گفتم من این یه ربع بیست دقیقه آخرو کار نمیکنم.برم خونه زودتر ببینم بچه ام کجاست.گفت باشه برو.سریع لباسمو پوشیدم و اومدم از باشگاه بیرون.باز جلوی در باشگاه بودم زنگ زدم بهش که جواب داد!!!!گفت داشتم تو اتاقم بازی میکردم،وقت نداشتم گوشی رو جواب بدم!!مرتیکه فقط میخواست ورزش منو خراب کنه!خداروشکر کردم که سالمه و اتفاقی نیفتاده.نون خریدم و رفتم خونه.دوش گرفتم و ناهار درس کردم و ناهار خوردیم و بعدم با ساشا زبانشو کار کردم و نشست مشقاشو نوشت.ساعت سه و نیم بردمش کلاس و خودم اومدم خونه و نشستم به پست نوشتن.وسطاش رفتم ساشا رو از کلاس آوردم و یه کمم از سوپری خرید کردم و اومدیم خونه.الانم که دارم بقیه پستمو براتون مینویسم.

.

خب  گفتنیها رو گفتم.حالا یه مورد دیگه ای رو هم بگم و برم دنبال زندگیم 

شماها میدونید که من چقدر دوستتون دارم و براتون ارزش قائلم.بارها هم اینو گفتم.حضورتون برام ارزشمنده.چه اونایی که زحمت میکشید و برام کامنت میذارید،چه اونایی که خاموش همراهیم میکنید.

ولی اینجا یه چیزی رو میخوام بگم.من یه آدم معمولیم مثل بقیه.خودتونم میبینید که اخلاقهای خوب و بد زیادی مثل همه آدما دارم.منظورم اینه که نه خودم پیغمبرم،نه بچه پیغمبرم!نه جز فرشتگان الهی محسوب میشم،نه نسبتی باهاشون دارم!!پس مثل همه آدمایی که دور و برتون میبینید احساسات دارم و از برخورد و رفتارهای بد ناراحت میشم.اینقدرم بخشنده و بزرگوار نیستم که در مقابل بدی خوبی کنم و نادیده بگیرم!

منو اگه شناخته باشید،اهل بی احترامی نیستم.به همممممممه با هر عقیده و نظری و مسلک و مرامی احترام میذارم و متقابلا همین انتظارم دارم!

اینجا خونه منه و شماهام مهمونای منید و قدمتون رو چشم منه.ولی آیا همونطوری که شما از صاحبخونه انتظار احترام دارید،خودتون متقابلا نباید حرمت صاحبخونه و خونه اش رو حفظ کنید؟میدونید که منظورم با همه تون نیست.منظورم با کساییه که توهین کردن و رفتار زشت کردن عادتشونه و با احترام و تکریم بقیه بیگانه هستن!

من سربسته توضیح دادم و امیدوارم مخاطبانش فهمیده باشن.

یه مورد دیگه اینکه چون یه کامنتم در این رابطه داشتم،خواستم بگم.ببینید دوستان،من روزانه نویسم.غذا هم بخش بزرگ و مهمی تو روزانه هر آدمیه.واسه منی که مینویسم هم ،اینکه غذا درس کنم و بخوریم و این داستانها جزیی از روزانه هامه.حالا کاری به ماه رمضون و روزه گرفتن یا نگرفتن و درست و غلط زندگی آدما کار ندارم .حقیقت اینه که تو خونه ما کسی روزه نمیگیره.حالا بی دلیل یا با دلیل!خب وقتی روزه نمیگیریم،پس مسلما غذا هم درس میکنم و میخوریم دیگه!!این یه روال طبیعیه!قراره من اینجا اتفاقات روزهامو بنویسم که غذا و خوردنی هم بخش جدا نشدنی ازش هستن.قرار نیست من اینجا خودمو عابد و زاهد نشون بدم که!

البته من به خاطر ماه رمضون و اینکه ممکنه دوستای روزه دارم اینجا رو بخونن،سعی کردم پستهام تو این ماه خیلی خیلی کمتر توش توضیح راجع به خوردنیها باشه.یعنی خودمم سعی میکنم تا جایی که بشه رعایت کنم و بی تفاوت نباشم.ولی اینکه از روزه نگرفتنم خجالت بکشم یا بخوام خودمو سانسور کنم،اصلا!!!

پس اون عده از کسایی که میان اینجا رو میخونن و نچ نچ میکنن و سر تکون میدن و پناه میبرن به خدا از شر این بنده گناهکار و منو پلید و معصیت کار میدونن،لطف کنن تشریف نیارن و خون پاکشونو آلوده نکنن!

ولی اون دسته از عزیزایی که همیشه همراهم بودن و هستن و حالا ممکنه خوندن پستهای من باعث بشه گشنه شون بشه یا هوس غذا بکنن،دو راه دارن.یا بذارید پستهامو بعده افطار بخونید که هم شما به هوس نیفتید و هم من شرمنده شما نشم،یا اینکه بهم بگید و منم این بخش از روزانه هامو حذف میکنم.ولی خب اگه اونجوری پستهام خیلی کوتاه شد باز نیاید شکایت نکنیدا.من همین دو راه به نظرم میرسه،بازم اگه شما راه دیگه ای به فکرتون میرسه بهم بگید.گفتم که نظر و انتقاد از دوستانمو با جان و دل پذیرا هستم.

اینم از این!

من مخلص همه شما دوستای گلم هستم.اینقدر همدیگه رو دسته بندی نکنیم تو رو خدا.همه مون آدمیم و با یه کم شعور و احترام میتونیم در کمال آسایش کنار هم زندگی کنیم و هرکسی هم اونجوری که دوس داره میتونه زندگی کنه.

اینکه همه زنها خودشونو لای گونی بپیچونن و تو هزار تا سوراخ خودشونو قایم کنن که خدای نکرده ایمان مردی به خطر نیفته که نشد دینداری!!!اینکه تو ماه رمضون هیچکی حرف و نشونی از غذا نیاره تا فلانی بتونه روزه اش رو حفظ کنه که نشد!!اگه ما یه اعتقادی داریم پس تو هر شرایطی باید بهش پایبند باشیم.نباید از عالم و آدم طلبکار باشیم و انتظار داشته باشیم تمام شرایط رو محیا کنن تا ما دینمونو اعتقاداتمونو حفظ کنیم!اینجاست که واقعا باید گفت،عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او بودم.........

خدایی که همه مون بهش اعتقاد داریم فقط از دلامون خبر داره و خیلی خیلی از ما بنده هاش مهربونتر و بخشنده تره.

اگه یه کم،فقط یه کم باهم مهربونتر باشیم دنیای جای قشنگ تری میشه....

یکیتون بیاد دست منو بگیره از بالای منبر بیام پایین تا اون بالا سرم گیج نرفته!

خیلی حرفها داشتم راجع به همین موضوع آخر،ولی فعلا ادامه نمیدم.بمونه ایشالله به وقتش.

همه تونو به بزرگی و مهربونی و عدالت خدا میسپارم.برای هم خیر بخوایم تا خدا هم برامون خوبی بیاره.

زندگیاتون شاد و سفره هاتون پر برکت.

تنتون سالم و دلتون خوش.

موقع افطار و سحر منو فراموش نکنید.

اینم فراموش نکنید که دوستتون دارم.

با کلی آرزوهای خوب و انرژیهای مثبت به خدای خوبیها میسپارمتون.